แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า เป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 จึงไม่รับ
โจทก์เห็นว่า โจทก์ได้อุทธรณ์ว่าการรับฟังพยานในคดีนี้ไม่ชอบด้วยกระบวนพิจารณา เพราะพยานโจทก์ที่มิได้นำสืบในศาลแรงงานกลางนั้น จำเลยรับอยู่แล้ว และปรากฏอยู่ในสำนวนคดีนี้ โจทก์ไม่จำต้องนำมาเบิกความอีก จึงเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 36)
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาบังคับให้เพิกถอนคำวินิจฉัยของคณะกรรมการกองทุนเงินทดแทน กรมแรงงาน กระทรวงมหาดไทย ตามหนังสือที่ ม.ท.1111/8487 และให้จำเลยจ่ายเงินทดแทนและค่ารักษาพยาบาลจากกองทุนเงินทดแทนให้แก่โจทก์ เป็นเงินจำนวน 61,254 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จให้แก่โจทก์
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 31)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 34)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว อุทธรณ์ของโจทก์สรุปได้ว่าตามพยานหลักฐานของโจทก์ฟังได้แล้วว่า โจทก์ประสบอันตรายเนื่องจากการทำงานให้แก่นายจ้างเป็นการโต้แย้งดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางที่ฟังว่า โจทก์มิได้ประสบอันตรายเนื่องจากการทำงานให้แก่นายจ้าง จึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงที่ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
