แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ยื่นคำร้องฉบับลงวันที่ 1 มิถุนายน 2536 ว่า เนื่องจากศาลฎีกาไม่อนุญาตให้โจทก์ฎีกาอย่างคนอนาถา ดังนั้นจึงขอศาลได้โปรดมีคำสั่งให้โจทก์วางเงินค่าธรรมเนียมศาลโดยกำหนดระยะเวลาให้โจทก์วางต่อไป ศาลชั้นต้นสั่งว่าศาลมีคำสั่งไม่รับฎีกาของโจทก์ไปแล้ว (อันดับ 320)จึงให้ยกคำร้อง
โจทก์เห็นว่า เมื่อศาลฎีกามีคำสั่งไม่รับคำร้องขอ ให้พิจารณาคำขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาในชั้นฎีกาใหม่ จึงทำให้โจทก์ไม่สามารถยื่นฎีกาอย่างคนอนาถาได้อีกต่อไปแล้วแต่โจทก์ก็น่าจะมีสิทธิยื่นฎีกาโดยเสียค่าธรรมเนียมต่อศาลชั้นต้นนับแต่วันที่โจทก์ทราบคำสั่งของศาลฎีกา คือวันที่25 พฤษภาคม 2536 และศาลชั้นต้นก็น่าจะมีอำนาจในการกำหนด ให้โจทก์เสียค่าธรรมเนียมฎีกาของโจทก์ได้ ขอศาลฎีกาได้โปรด กลับคำสั่งของศาลชั้นต้นที่ยกคำร้องฉบับลงวันที่ 1 มิถุนายน 2536 โดยให้รับคำร้องเพื่อกำหนดระยะเวลาการวางเงินค่าธรรมเนียม ในชั้นฎีกาให้แก่โจทก์ต่อไป
หมายเหตุ ทนายจำเลยทั้งสองได้รับสำเนาคำร้องแล้ว(อันดับ 388 แผ่นที่ 3)
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลบังคับจำเลยทั้งสองร่วมกันไถ่ถอนจำนอง ที่ดินตามฟ้องโอนให้โจทก์แล้วรับเงิน 1,300,000 บาท ไปจากโจทก์ ฯลฯ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอฎีกาอย่างคนอนาถาศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องแล้วสั่งว่า ฟังไม่ได้ว่าโจทก์เป็นคนยากจนอนาถา จึงไม่อนุญาตให้โจทก์ฎีกาอย่างคนอนาถา หากโจทก์ ติดใจจะฎีกาให้นำเงินค่าธรรมเนียมทั้งหมดมาวางศาลภายใน 15 วัน (อันดับ 320,318,348)
โจทก์ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่อนุญาต ให้โจทก์ฎีกาอย่างคนอนาถา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า โจทก์ยื่นอุทธรณ์ คำสั่งเกินกำหนดระยะเวลาที่ประมวลกฎหมาย วิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคท้าย บัญญัติไว้ จึงไม่รับ อุทธรณ์ของโจทก์ (อันดับ 350)
โจทก์ยื่นคำร้องขอให้พิจารณาคำขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา ในชั้นฎีกาใหม่ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า โจทก์ใช้สิทธิอุทธรณ์ คำสั่งที่ไม่อนุญาตให้โจทก์ฎีกาอย่างคนอนาถา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคท้ายแล้วโจทก์จึงไม่อาจร้องขอให้ศาลพิจารณาคำขอใหม่ได้อีก ยกคำร้อง โจทก์อุทธรณ์คำสั่ง ศาลฎีกามีคำสั่งว่า พิเคราะห์แล้ว เมื่อศาล มีคำสั่งให้ยกคำขอที่ขอฟ้องฎีกาอย่างคนอนาถาของโจทก์ โจทก์มีสิทธิจะเลือกยื่นคำขอให้พิจารณาคำขอนั้นใหม่เพื่อ อนุญาตให้นำพยานหลักฐานมาแสดงเพิ่มเติมว่าตนเป็นคนยากจนหรือ จะใช้สิทธิอุทธรณ์คำสั่งนั้นภายใน 7 วัน ก็ได้ เมื่อโจทก์ ได้เลือกใช้สิทธิอุทธรณ์คำสั่งโดยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง เมื่อเกินกำหนด 7 วัน นับแต่วันที่ศาลมีคำสั่งและศาลสั่ง ไม่รับอุทธรณ์คำสั่งของโจทก์แล้ว โจทก์จะกลับมาขอให้พิจารณา คำขอนั้นใหม่เพื่ออนุญาตให้นำพยานหลักฐานมาแสดงเพิ่มเติมว่าตน เป็นคนยากจนอีกหาได้ไม่ ให้ยกคำร้อง
ต่อมาโจทก์ยื่นคำร้องขอวางค่าธรรมเนียมฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้องดังกล่าว (อันดับ 386)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ โดยมีคำร้องประกอบ (อันดับ 387,389)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เมื่อศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาของโจทก์ไปแล้วศาลฎีกาจึงไม่อาจกำหนดระยะเวลาให้โจทก์วางเงินค่าธรรมเนียมได้ ยกคำร้อง
