แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
การที่ศาลอุทธรณ์สั่งยกคำร้องของจำเลยที่ขอขยาย ระยะเวลาชำระค่าธรรมเนียมศาลออกไป เป็นเรื่องที่ต่อเนื่อง กันกับคำสั่งของศาลอุทธรณ์ที่ยกอุทธรณ์ของจำเลยที่ขอดำเนินคดี อย่างคนอนาถา ซึ่งถึงที่สุดแล้วตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 และเป็นเรื่อง ที่อยู่ในกระบวนพิจารณาของศาลอุทธรณ์ในชั้นอุทธรณ์โดยเฉพาะ จำเลยจึงฎีกาคำสั่งขอขยายระยะเวลาดังกล่าวอีกไม่ได้
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 ชำระหนี้ไถ่ถอนจำนองโดยชำระหนี้เบิกเงินเกินบัญชีตามบัญชีเลขที่ 13284 จำนวนเงิน18,666,033.30 บาท พร้อมดอกเบี้ยอย่างธรรมดา ไม่ทบต้นอัตราร้อยละ 18 ต่อปี โดยเริ่มนับแต่ วันที่ 28 พฤศจิกายน 2524เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ ฯลฯ ให้จำเลยที่ 2 ที่ 3ร่วมรับผิดกับจำเลยที่ 1 ชำระเงินจำนวน 121,190.68 บาทพร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 18 ต่อปี โดยเริ่มนับแต่วันที่ 16 มีนาคม 2524 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จให้แก่โจทก์แต่ดอกเบี้ยนับถึงวันที่ 29 มีนาคม 2527 ต้องไม่เกิน 66,335.45 บาท จำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 อุทธรณ์ พร้อมกับยื่นคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถา ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้ว มีคำสั่งให้ยกคำร้องหากประสงค์ที่จะอุทธรณ์ให้จำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 นำเงินค่าธรรมเนียมและเงินวางศาลมาชำระต่อศาลภายใน 7 วัน นับแต่วันนี้ จำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 อุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งให้ยกคำร้อง หากยังติดใจอุทธรณ์คำพิพากษา ศาลชั้นต้นก็ให้จำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 นำเงินค่าธรรมเนียมมาชำระ ต่อศาลชั้นต้นภายในกำหนด 15 วัน นับแต่วันทราบคำสั่งนี้ จำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 ยื่นคำร้องต่อศาลชั้นต้นขอขยายระยะเวลา วางเงินค่าธรรมเนียมศาลออกไปอีก 30 วัน โจทก์แถลงคัดค้าน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ส่งสำนวนไปศาลอุทธรณ์ และศาลอุทธรณ์ได้มีคำสั่งอนุญาต ให้จำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 นำค่าธรรมเนียมศาลมาวางต่อศาลชั้นต้นภายใน 7 วัน นับแต่วันทราบคำสั่ง และจะไม่อนุญาตให้ขยายกำหนดเวลาต่อไป ต่อมาจำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 ยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลาการวางค่าธรรมเนียมศาลอีก 7 วัน โจทก์แถลงคัดค้านศาลอุทธรณ์มีคำสั่งไม่อนุญาต ให้ยกคำร้องจำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 ยื่นคำร้องฎีกาคำสั่งศาลอุทธรณ์และขอขยายระยะเวลาดังกล่าว
ศาลฎีกาสั่งว่า “การที่ศาลอุทธรณ์สั่งยกคำร้องของจำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 ที่ขอขยายระยะเวลาชำระค่าธรรมเนียมศาลออกไปอีกนั้น เป็นเรื่องที่ต่อเนื่องกันกับคำสั่งของศาลอุทธรณ์ซึ่งยกอุทธรณ์จำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 ที่ขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาซึ่งถึงที่สุดแล้วตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 156 และเป็นเรื่องที่อยู่ในกระบวนพิจารณาของศาลอุทธรณ์โดยเฉพาะ ศาลฎีกาจึงไม่รับวินิจฉัยคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 ให้ยกคำร้อง”
