แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ทั้งสี่อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์ของโจทก์เป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54จึงไม่รับอุทธรณ์
โจทก์ทั้งสี่เห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์ทั้งสี่เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยและรับฟังพยานหลักฐานที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย รวมทั้งรับฟังข้อเท็จจริงนอกสำนวนและขัดกับพยานหลักฐานในสำนวน อันเป็นปัญหาข้อกฎหมายที่ควรได้รับการวินิจฉัยจากศาลฎีกาโปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ทั้งสี่ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ทนายจำเลยแถลงคัดค้าน (อันดับ 72)คดีทั้งสี่สำนวนนี้ จำเลยเป็นบุคคลเดียวกัน โจทก์ต่างฟ้องขอให้จำเลยชำระค่าเสียหาย ค่าชดเชย สินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า ค่าจ้างสำหรับวันหยุดพักผ่อนประจำปี พร้อมดอกเบี้ยศาลแรงงานกลางพิจารณาพิพากษารวมกัน โดยเรียกโจทก์สำนวนแรกว่าโจทก์ที่ 1 และเรียกโจทก์สำนวนถัดไปว่า โจทก์ที่ 2 ถึงโจทก์ที่ 4ตามลำดับ
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้องโจทก์ทั้งสี่
โจทก์ทั้งสี่อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 67)
โจทก์ทั้งสี่จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 68)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์ทั้งสี่เป็นการโต้แย้งดุลพินิจการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลาง จึงเป็นอุทธรณ์ปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
