แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า คดีนี้ศาลฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยเลิกจ้างโจทก์ตั้งแต่วันที่25 สิงหาคม 2531 จำเลยอุทธรณ์ในข้อ 2.1,2.2 และ 2.3สรุปใจความเพื่อให้ฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยมิได้เลิกจ้างโจทก์ตั้งแต่วันที่ 25 สิงหาคม 2531 การที่ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่าจำเลยเลิกจ้างในวันที่ 25 ดังกล่าวไม่ถูกต้องขัดต่อกฎหมายนั้นจึงเป็นอุทธรณ์โต้แย้งดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 54 ต้องห้ามอุทธรณ์ จึงไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยจำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมาย โดยอุทธรณ์ข้อ 2.1 เป็นปัญหาว่า ศาลแรงงานกลางรับฟังเอกสารหมาย ศ.1 และหมาย จ.1 ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ และอุทธรณ์ข้อ 2.2เป็นปัญหาเรื่องการตีความของศาลแรงงานกลางที่ยกคำเบิกความของนายสุนทร พาณิชย์แล้ววินิจฉัยว่า จำเลยเลิกจ้างโจทก์ในวันที่ 25 สิงหาคม 2531 เป็นการขัดต่อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ศาลแรงงานกลางได้ส่งสำเนาคำร้องให้โจทก์
โดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับแล้ว (อันดับ 99)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวน 42,802.50 บาทแก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าชำระเสร็จ ฯลฯ
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 84)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 94)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยอุทธรณ์โดยสรุปว่าจำเลยเลิกจ้างโจทก์ในวันที่ 24 สิงหาคม 2531 ไม่ใช่วันที่ 25 สิงหาคม 2531อุทธรณ์ดังกล่าวเป็นการอุทธรณ์โต้เถียงดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางที่ฟังว่า จำเลยเลิกจ้างโจทก์ในวันที่ 25 สิงหาคม 2531 จึงเป็นการอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงอันต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
