แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยที่ 2เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงทั้งสิ้น ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ไม่รับฎีกาจำเลยที่ 2 เห็นว่า จำเลยที่ 2 มิได้เป็นผู้ครอบครองอาวุธปืนของกลางการกระทำของจำเลยที่ 2 จึงไม่เป็นความผิดตามกฎหมายทั้งไม่ครบองค์ประกอบความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357วรรคแรก และพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ มาตรา 7 ศาลจึงไม่อาจลงโทษจำเลยที่ 2 ตามบทกฎหมายดังกล่าวได้ นอกจากนี้ศาลอุทธรณ์ยังได้วินิจฉัยคดีผิดพลาดจากพยานหลักฐานในสำนวนและไม่ครบประเด็นฎีกาของจำเลยที่ 2 ล้วนเป็นปัญหาข้อกฎหมายทั้งสิ้นและเป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัยจากศาลฎีกาโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยที่ 2 ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 95 แผ่นที่ 2)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า ฯลฯ จำเลยที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357,83 พระราชบัญญัติอาวุธปืนฯมาตรา 7,72 วรรคแรก การกระทำของจำเลยที่ 2 เป็นการกระทำกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบท ลงโทษฐานมีอาวุธปืนที่มีโทษหนักที่สุดจำคุก 3 ปี ข้อหาอื่นนอกจากนี้ให้ยก ฯลฯ
จำเลยที่ 2 ฎีกาและแก้ไขเพิ่มเติมฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา ดังกล่าว (อันดับ 93,94)
จำเลยที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 95 แผ่นที่ 2)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงต้องกันว่าจำเลยที่ 2 ร่วมกับนายสมคิด ชูสุวรรณ บุตรจำเลยที่ 2ครอบครองอาวุธปืนของกลางจำเลยที่ 2 มีความผิดตามฟ้อง จำเลยที่ 2ฎีกาว่า จำเลยที่ 2 ไม่ได้ร่วมกับนายสมคิด ชูสุวรรณ ครอบครองอาวุธปืนของกลาง ไม่มีความผิด เป็นการโต้เถียงดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลอุทธรณ์ อันเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ส่วนฎีกาจำเลยที่ 2 ที่ว่าคำให้การจำเลยที่ 1 ซึ่งให้การซัดทอดจำเลยที่ 2มีน้ำหนักน้อย รับฟังไม่ได้ ศาลอุทธรณ์มิได้หยิบยกขึ้นวินิจฉัยเป็นการวินิจฉัยผิดพลาดจากพยานหลักฐานในสำนวน ไม่ครบประเด็นนั้นก็ไม่ปรากฏในสำนวนว่า ศาลอุทธรณ์ รับฟังคำให้การซัดทอดของจำเลยที่ 1 มาลงโทษจำเลยที่ 2 แต่อย่างใด ฎีกาของจำเลยที่ 2 จึงเป็นการยกข้อเท็จจริงอื่นมากล่าวอ้างเพื่อนำไปสู่ปัญหาข้อกฎหมายดังที่จำเลยที่ 2 ฎีกา อันเป็นปัญหาข้อเท็จจริงเช่นกันจึงต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 2 ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
