แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
คำร้องขอให้ทุเลาการบังคับของบุคคลที่โจทก์อ้างว่าเป็นบริวารของจำเลยในชั้นบังคับคดีตามคำพิพากษาที่ให้ขับไล่จำเลยและบริวารนั้น พอแปลได้ว่าเป็นการขอคุ้มครองประโยชน์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 264
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขับไล่จำเลย ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยและบริวารออกจากบ้านเลขที่ 65 หมู่ที่ 1 ตำบลปากน้ำแหลมสิงห์ อำเภอแหลมสิงห์ จังหวัดจันทบุรี ซึ่งปลูกอยู่บนที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ เลขที่ 27/10หมู่ที่ 1 ตำบลปากน้ำแหลมสิงห์ อำเภอแหลมสิงห์ จังหวัดจันทบุรี ห้ามมิให้จำเลยและบริวารเข้ามาเกี่ยวข้องกับบ้านและที่ดินดังกล่าว และออกหมายตั้งเจ้าพนักงานบังคับคดีให้ดำเนินการบังคับให้จำเลยและบริวารออกไปจากบ้านเลขที่ดังกล่าว
ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องพักอาศัยอยู่ในบ้านพิพาทและครอบครองที่ดินส่วนหลังบ้านพิพาทด้วยเจตนาเป็นเจ้าของและครอบครองเพื่อตนเองเป็นเวลาเกิน 1 ปี ขอให้ศาลมีคำสั่งว่าผู้ร้องมิใช่บริวารของจำเลย
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ผู้ร้องมิใช่บริวารของจำเลย โจทก์จะบังคับคดีแก่ผู้ร้องไม่ได้
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกคำร้องของผู้ร้อง
ผู้ร้องฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้อง ขอให้ทุเลาการบังคับไว้ก่อน
ศาลฎีกามีคำสั่งว่า “คำร้องของผู้ร้องพอแปลได้ว่า ผู้ร้องขอคุ้มครองประโยชน์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 264 พิเคราะห์แล้วเห็นสมควรให้งดการบังคับคดีแก่ผู้ร้องไว้ในระหว่างฎีกา”
