แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า คดีนี้โจทก์จำเลยตกลงกันได้ โจทก์ไม่ติดใจจะดำเนินคดีต่อไป จึงขอถอนฟ้อง โปรดอนุญาต
หมายเหตุ จำเลยแถลงท้ายคำร้องว่า จำเลยไม่คัดค้านการถอนฟ้องของโจทก์ (อันดับ 154)
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าคดีมีมูล มีคำสั่งให้ประทับฟ้องไว้พิจารณา
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 จำคุก 1 ปีจำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 6 เดือน ฯลฯศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาและแก้ไขฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา(อันดับ 103,109)
จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง (อันดับ 107)
ศาลฎีกาทำคำสั่งคำร้องเสร็จ และส่งไปยังศาลชั้นต้นเพื่ออ่านแล้ว (อันดับ 118)
ศาลชั้นต้นนัดฟังคำสั่งของศาลฎีกาตามที่เลื่อนมาในวันที่ 4พฤษภาคม 2530(อันดับ 151)
วันนัดฟังคำสั่งของศาลฎีกา ทนายโจทก์ซึ่งมีอำนาจถอนฟ้องยื่นคำร้องดังกล่าว ศาลชั้นต้นสั่งว่า ส่งศาลฎีกาเพื่อพิจารณาสั่ง(อันดับ 154) ศาลชั้นต้นมิได้อ่านคำสั่งของศาลฎีกาแต่สั่งว่าส่งซองคำสั่งคืนศาลฎีกาพร้อมกัน (อันดับ 155)
ศาลชั้นต้นส่งเฉพาะซองคำสั่งคำร้องคืนศาลฎีกา และต่อมาศาลชั้นต้นได้ส่งสำนวนตามมาภายหลัง
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าคดีนี้เป็นคดีความผิดต่อส่วนตัวเมื่อโจทก์ขอถอนฟ้องและจำเลยไม่คัดค้าน จึงอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องจำหน่ายคดี
