แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีอาญาที่ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงแม้จำเลยจะฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายได้ก็ต้องเป็นข้อกฎหมายที่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัยด้วย ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 15 ประกอบกับประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249ฎีกาว่าข้อเท็จจริงตามที่โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยใช้อ้างใบแจ้งย้ายเข้าบ้านเลขที่เลขหนึ่ง แต่ทางพิจารณาโจทก์นำสืบข้อเท็จจริงว่าจำเลยแจ้งย้ายเข้าบ้านอีกเลขที่หนึ่งซึ่งเป็นบ้านของจำเลยทั้งสองหลังนั้น ปัญหาว่าข้อแตกต่างกันในเรื่องบ้านเลขที่เป็นข้อสาระสำคัญหรือไม่ เป็นปัญหาข้อกฎหมาย และฎีกาที่ว่า ศาลชั้นต้นยกเอาลายมือชื่อของจำเลยในเอกสารช่องผู้แจ้งย้ายเข้าและในช่องเจ้าบ้านผู้ให้ความยินยอม เปรียบเทียบลายมือชื่อของจำเลยในคำเบิกความของจำเลยในรายงานกระบวนพิจารณา ในบันทึกการจับกุมและในคำให้การชั้นสอบสวนมาเปรียบเทียบลายมือชื่อของจำเลยว่ามีลักษณะเป็นอย่างเดียวกัน เป็นการนำหลักฐานของจำเลยฟังลงโทษจำเลยขัดต่อกฎหมายและประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญานั้น เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย แต่ปัญหาข้อกฎหมายทั้งสองประการเป็นข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย
