แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ที่ 1 ถึงที่ 7 อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า ปัญหาว่าโจทก์มีสิทธิได้รับค่าเสียหายจากการเลิกจ้างครั้งนี้หรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ส่วนที่อุทธรณ์ว่าโจทก์ที่ 7 มีสิทธิได้รับค่าชดเชย เป็นข้อกฎหมาย จึงให้รับอุทธรณ์เฉพาะข้อกฎหมายโจทก์ที่ 1 ถึงที่ 7 เห็นว่า โจทก์อุทธรณ์ในข้อ 2 ในประเด็นที่ว่า การเลิกจ้างเป็นธรรมหรือไม่ มิใช่อุทธรณ์ในประเด็นที่ว่าโจทก์ควรมีสิทธิได้รับค่าเสียหายจากการเลิกจ้างครั้งนี้หรือไม่โดยโจทก์อุทธรณ์ว่าการที่ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่า อาจถือได้ว่าโจทก์เป็นลูกจ้างที่ไม่มีประสิทธิภาพในการทำงาน ทั้งที่ในสำนวนแสดงว่าโจทก์ยังคงทำงานอย่างมีประสิทธิภาพแก่จำเลยตามเอกสารหมาย ล.1 นั้น เป็นการรับฟังข้อเท็จจริงนอกไปจากพยานหลักฐานในสำนวนซึ่งขัดต่อกฎหมายว่าด้วยการรับฟังพยานหลักฐาน และเป็นปัญหาข้อกฎหมาย มิใช่ปัญหาข้อเท็จจริง โปรดรับอุทธรณ์ในประเด็นดังกล่าวของโจทก์ด้วย
หมายเหตุ ทนายจำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 57)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยให้โจทก์ที่ 1ถึงที่ 6 คนละ 12,600 บาท จ่ายสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าคนละ 1,190 บาท รวมเป็นคนละ 13,790 บาท คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
ส่วนโจทก์ที่ 7 ไม่มีพยานหลักฐานมาสืบ พิพากษาให้ยกฟ้องของโจทก์ที่ 7
โจทก์ที่ 1 ถึงที่ 7 และจำเลยต่างอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งฎีกาของโจทก์ที่ 1 ถึงที่ 7 ดังกล่าว (อันดับ 48,49)
โจทก์ที่ 1 ถึงที่ 7 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 53)
คำสั่ง
คำสั่งเดิมตามเอกสารหมาย ล.1 กำหนดปริมาณงานให้โจทก์ทำเท่าใด โจทก์ทำได้เท่าใด และคำสั่งใหม่ตามเอกสารหมาย ล.6 กำหนดปริมาณให้โจทก์ทำเท่าใด ปริมาณงานที่ทำตามเอกสารหมาย ล.6 มากหรือน้อยกว่าปริมาณที่ทำตามเอกสารหมาย ล.1 ศาลแรงงานกลางได้วินิจฉัยฟังข้อเท็จจริงตามพยานหลักฐานของโจทก์จำเลยแล้วไม่เป็นการรับฟังข้อเท็จจริงนอกสำนวน จำเลยออกคำสั่งเอกสารหมาย ล.6เป็นการกลั่นแกล้งโจทก์หรือไม่ จำเลยเสียหายหรือไม่ล้วนเป็นข้อเท็จจริง ศาลแรงงานกลางไม่รับอุทธรณ์โจทก์ทั้งเจ็ดในปัญหาตามที่กล่าวข้างต้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
