แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า โจทก์อุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ จึงไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์โจทก์เห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า การที่โจทก์ขาดงานเป็นเวลา 3 วันติดต่อกันเพื่อไปเยี่ยมภรรยาซึ่งป่วยเป็นอัมพฤกษ์ที่จังหวัดสมุทรสงครามนั้น ถือได้ว่าเป็นการขาดงานโดยมีเหตุอันสมควร ไม่ต้องด้วยประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการคุ้มครองแรงงาน ข้อ 47(4) ที่จำเลยจะเลิกจ้างโจทก์โดยไม่ต้องจ่ายค่าชดเชย โปรดสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยทั้งสองได้รับสำเนาคำร้องแล้ว(อันดับ 89 แผ่นที่ 2)
โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยจ่ายค่าชดเชย ฯลฯ ให้แก่โจทก์ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง ฯลฯ
โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 86)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 87)
คำสั่ง
ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่า การที่โจทก์ไปเยี่ยมภรรยาซึ่งป่วยเป็นอัมพฤกษ์แต่มิได้เจ็บป่วยหนักโดยมิได้ขอลางานถือว่าเป็นการละทิ้งหน้าที่เป็นเวลา 3 วัน ทำงานติดต่อกันโดยไม่มีเหตุสมควรเช่นนี้อุทธรณ์ของโจทก์ที่ว่าการที่โจทก์หยุดงานไปเยี่ยมภรรยาซึ่งป่วยเป็นอัมพฤกษ์แม้จะมิได้ลางานก็ถือว่ามีเหตุอันสมควรตามกฎหมายโดยโจทก์มิได้โต้แย้งข้อเท็จจริงที่ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยมาเลยนั้น ถือว่าเป็นอุทธรณ์ข้อกฎหมายให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ให้ศาลแรงงานกลางดำเนินการต่อไป
