แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า คำสั่งศาลอุทธรณ์ที่ยืนตามคำปฏิเสธของศาลชั้นต้นย่อมเป็นที่สุด ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 จึงไม่รับฎีกา ให้คืนค่าขึ้นศาล จำเลยที่ 1 เห็นว่า คดีนี้ศาลอุทธรณ์ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง ไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 เพราะจำเลยที่ 1 มิได้นำ ค่าฤชาธรรมเนียมทั้งปวงมาวางศาล ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ศาลอุทธรณ์จึงยังมิได้พิจารณาในเนื้อหาของอุทธรณ์แต่อย่างใดจึงไม่ต้องด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 โปรดมีคำสั่งรับฎีกาของจำเลยที่ 1 ด้วย หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง ศาลชั้นต้นพิพากษาให้โจทก์ จำเลยที่ 1 หย่าขาดจากการเป็นสามีภริยากัน ให้จำเลยที่ 1 แบ่งสินสมรสคือที่ดินโฉนดเลขที่ 21404 ตำบลยานนาวา (บ้านทวาย)อำเภอยานนาวา (บางรัก) กรุงเทพมหานครพร้อมสิ่งปลูกสร้างคือตึกแถว 2 ชั้นครึ่งเลขที่ 1800 แขวงวัดพระยาไกร เขตบางคอแหลม (เดิมยานนาวา) กรุงเทพมหานคร ให้โจทก์กึ่งหนึ่ง ในการแบ่งทรัพย์สินดังกล่าว ให้พึงกระทำโดยแบ่งทรัพย์สินนั้นเองระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ 1หรือให้ขายโดยประมูลราคากันระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ 1 หากพ้นกำหนด 30 วันนับจากวันมีคำพิพากษายังไม่อาจแบ่งทรัพย์สิน ดังกล่าวได้ก็ให้นำทรัพย์สินดังกล่าวออกขายทอดตลาด แล้วเอาเงินที่ขายได้แบ่งกัน คำขอท้ายฟ้องอื่น และคำขอบังคับจำเลยที่ 2 ให้ยก จำเลยที่ 1 อุทธรณ์ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าอุทธรณ์ ของจำเลยที่ 1 มิได้ลงชื่อผู้เรียงอีกทั้งมิได้ลงชื่อ ในฐานะผู้อุทธรณ์ แต่ลงในฐานะผู้แก้อุทธรณ์ จึงเป็น อุทธรณ์ที่ไม่ชอบ จึงมีคำสั่งไม่รับ จำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งว่าจำเลยมิได้นำค่าฤชาธรรมเนียมทั้งปวงมาวางศาลภายในกำหนด 15 วัน นับแต่วันที่ศาลชั้นต้นได้มีคำสั่ง อันเป็นการไม่ปฏิบัติตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความแพ่ง มาตรา 234 คำร้องอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยที่ 1 จึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย ให้ยกคำร้อง (อันดับ 48) จำเลยที่ 1 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 53) จำเลยที่ 1 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 56)
คำสั่ง ศาลฎีกาแผนกคดีเยาวชนและครอบครัว พิเคราะห์แล้วเห็นว่า คำสั่งศาลอุทธรณ์ไม่ใช่คำสั่งยืนตามคำปฏิเสธของศาลชั้นต้นในเนื้อหาสาระที่จำเลยที่ 1 อุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 วรรคแรกแต่กรณีเป็นคำสั่งเกี่ยวกับเรื่องที่จำเลยที่ 1 มิได้นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันมาวางศาลตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลเยาวชนและครอบครัวและ วิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2534 มาตรา 6ประกอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234คำสั่งของศาลอุทธรณ์จึงไม่เป็นที่สุด จำเลยที่ 1 มีสิทธิฎีกาได้ ให้รับฎีกาของจำเลยที่ 1 ไว้ดำเนินการต่อไป
