แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าคำสั่งศาลอุทธรณ์ที่ยืนตามคำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยนั้น ถึงที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 236 วรรคแรก จำเลยฎีกาไม่ได้ ไม่รับฎีกา ของจำเลยทั้งสอง
จำเลยทั้งสองเห็นว่า การที่จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องลง วันที่ 18 มีนาคม 2535 นั้น ไม่ใช่เรื่องขออนุญาตยื่นคำให้การแต่เป็นเรื่องที่จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องว่าการส่งหมายเรียกไม่ชอบ จำเลยทั้งสองไม่ได้จงใจขาดนัดยื่นคำให้การ ขอให้รับคำให้การของจำเลยทั้งสองไว้ เมื่อศาลชั้นต้น มีคำสั่งยกคำร้อง จึงเป็นคำสั่งไม่รับคำคู่ความ จำเลยทั้งสองจึงมีสิทธิอุทธรณ์ฎีกาได้ โปรดมีคำสั่ง รับฎีกาของจำเลยทั้งสองด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 84)
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้จำเลยทั้งสองส่งมอบต้นฉบับโฉนดที่ดินเลขที่ 15843 ตำบลแสนสุข (หนองมน)อำเภอเมืองชลบุรี (บางพระ) จังหวัดชลบุรี คืนแก่โจทก์และร่วมกันชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์เป็นเงินจำนวน100,000 บาท พร้อมดอกเบี้ย จำเลยทั้งสองไม่ยื่นคำให้การภายในกำหนด ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า จำเลยทั้งสอง ขาดนัดยื่นคำให้การ นัดสืบพยานโจทก์
จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องฉบับลงวันที่ 18 มีนาคม 2535อ้างว่าจำเลยทั้งสองมิได้จงใจขาดนัดยื่นคำให้การ ขอให้รับคำให้การของจำเลยทั้งสองศาลชั้นต้นไต่สวนแล้ว มีคำสั่งให้ยกคำร้องขออนุญาตยื่นคำให้การของจำเลยทั้งสอง
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า คำสั่งศาลที่ให้ยกคำร้องขออนุญาตยื่นคำให้การของจำเลยทั้งสองเป็น คำสั่งระหว่างพิจารณา ไม่ใช่คำสั่งไม่รับคำคู่ความ จำเลยทั้งสองจะอุทธรณ์คำสั่งดังกล่าวโดยทันทีไม่ได้ ไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสอง
จำเลยทั้งสองยื่นอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งว่า ที่ศาลชั้นต้นไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสอง ชอบแล้ว อุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสอง ฟังไม่ขึ้น ให้ยกอุทธรณ์ (อันดับ 79)
จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว(อันดับ 82)
จำเลยทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 84)
คำสั่ง
คำสั่งศาลอุทธรณ์เป็นที่สุดแล้ว ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยทั้งสอง ชอบแล้ว ให้ยกคำร้องค่าคำร้องเป็นพับ
