แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา มีเหตุผลที่จะชนะคดีได้ โปรดอนุญาตให้ทุเลาการบังคับไว้ก่อน
หมายเหตุ ทนายจำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 75แผ่นที่ 5)
โจทก์ฟ้องขอให้พิพากษาเพิกถอนคำสั่งของจำเลยที่ 5 และคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของจำเลยที่ 2 ที่ 3 และที่ 4 ในฐานะคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 ที่มีคำสั่งให้โจทก์นำเงินค่าภาษีและเงินเพิ่มภาษีจำนวน 260,840.54 บาท ไปชำระตามหนังสือแจ้งภาษี ภ.ง.ด.11 จำนวน 5 ฉบับ ตามสำเนาเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 4,5,6,7 และ 8 กับเพิกถอนหนังสือแจ้งคำวินิจฉัยอุทธรณ์ เอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 9 และพิพากษาว่าการชำระภาษีเงินได้พึงประเมินจากการขายของของโจทก์ประจำปีภาษี 2516-2520 ฯลฯถูกต้องตรงกับความเป็นจริงแล้ว เงินรายได้พึงประเมินของโจทก์ในส่วนที่ได้มาจากการโอนสิทธิการเช่าเป็นเงินรายได้พึงประเมินตามความในประมวลรัษฎากร มาตรา 42(9) หรือมาตรา 40(8) และโจทก์ไม่ต้องเสียภาษีเงินได้ในส่วนที่ได้จากการโอนสิทธิการเช่าหลังจากที่คำนวณค่าใช้จ่ายตามความเป็นจริงแล้ว
ระหว่างพิจารณา โจทก์ทิ้งฟ้องสำหรับจำเลยที่ 3 ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้จำหน่ายคดีสำหรับจำเลยที่ 3
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 73,72)
คำสั่ง
ตามคำร้อง ของโจทก์มิใช่เรื่องการขอทุเลาการบังคับแต่เป็นเรื่องการขอทุเลาการเสียภาษีอากร ซึ่งโจทก์อ้างว่าได้รับอนุมัติให้ทุเลาการเสียภาษีอากรจากอธิบดีกรมสรรพากรไว้จนกว่าคดีถึงที่สุดแล้ว จึงให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
