แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ได้ยื่นฎีกาไว้ แต่เนื่องจากฎีกาของโจทก์ยังมีข้อบกพร่องบางประการจึงขอเพิ่มเติมฎีกา รายละเอียดปรากฏในคำร้องโปรดอนุญาต
หมายเหตุ จำเลยทั้งสองยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
คดีสืบเนื่องจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 ซึ่งขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณา และจำเลยที่ 2 ร่วมกันหรือแทนกันชำระเงินต้นตามเช็คพิพาทจำนวน 421,000 บาทแก่โจทก์ พร้อมด้วยอัตราดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี แต่จำเลยทั้งสองไม่ปฏิบัติตามคำพิพากษา โจทก์จึงนำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดทรัพย์ที่ดิน7 แปลงของจำเลยที่ 1 ออกขายทอดตลาดเพื่อชำระหนี้ตามคำพิพากษาเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2530 โจทก์ขอให้เจ้าพนักงานบังคับคดีดำเนินการขายทอดตลาดที่ดินของจำเลยที่ 1 รวมพร้อมกัน 7 แปลงจำเลยที่ 1 โดยจำเลยที่ 2 ผู้รับมอบอำนาจคัดค้านขอให้แยกขายทีละแปลง โดยอ้างว่าขายที่ดินบางแปลงก็พอชำระหนี้ตามคำพิพากษาคดีนี้แล้ว เจ้าพนักงานบังคับคดีมีคำสั่งให้จำเลยที่ 1 ไปดำเนินการร้องต่อศาล ขอให้มีคำสั่งในเรื่องนี้ภายในกำหนด 15 วัน ต่อมาวันที่ 15 กันยายน 2530 จำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องต่อศาลชั้นต้นขอให้ขายที่ดินทีละแปลง โดยอ้างว่าขายที่ดินบางแปลงก็พอชำระหนี้ตามคำพิพากษาแล้ว หากขายรวมพร้อมกันทุกแปลงจำเลยที่ 1 จะเสียหายศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้จำเลยที่ 1 ไปดำเนินการชั้นเจ้าพนักงานบังคับคดีก่อน ให้ยกคำร้อง ในวันที่ 18 พฤศจิกายน 2530 เจ้าพนักงานบังคับคดีได้ขายทอดตลาดที่ดินของจำเลยที่ 1 รวมแปลงขายทั้ง 7 แปลงให้กับโจทก์ผู้ประมูลซื้อโดยให้ราคาสูงสุดเป็นเงิน 700,000 บาทจำเลยที่ 1 โดยจำเลยที่ 2 ผู้รับมอบอำนาจคัดค้านว่าเป็นราคาต่ำเจ้าพนักงานบังคับคดีได้พิจารณาแล้วเห็นว่าการขายที่ดินทั้ง 7 แปลงขายโดยวิธีจำนองผิดไป หนี้จำนองทั้งหมดรวมต้นเงินและดอกเบี้ยจนถึงปัจจุบันเป็นเงินประมาณ 2,000,000 บาทเศษ และที่ดินแปลงที่3-7 จดทะเบียนการเช่า เมื่อวันที่ 14 สิงหาคม 2523 มีกำหนด 20 ปีได้ราคาเพียงพอแล้วจึงขายไปในราคาดังกล่าว ต่อมาวันที่ 23 พฤศจิกายน2530 จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องต่อศาลชั้นต้นอ้างว่า จำเลยที่ 1ได้อุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ให้ยกคำร้องของจำเลยที่ 1ดังกล่าวว่าไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา309 วรรคสอง เพราะศาลชั้นต้นไม่ได้ชี้ขาดในเรื่องให้ขายที่ดินรวมพร้อมกันหรือแยกขายทีละแปลง และในระหว่างอุทธรณ์ จำเลยที่ 1ได้ยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับคดีไว้ ทั้งได้ยื่นคำร้องของดการขายที่ดินดังกล่าวไว้ด้วย การที่เจ้าพนักงานบังคับคดีได้ดำเนินการขายทอดตลาดที่ดินของจำเลยที่ 1 ไปดังกล่าวเป็นการฝ่าฝืนต่อกฎหมายขอให้เพิกถอนการขายทอดตลาดทรัพย์สินของจำเลยที่ 1 และให้ดำเนินการขายทอดตลาดใหม่ให้ถูกต้องตามกฎหมาย
ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งว่า ไม่มีเหตุจะเพิกถอนการขายทอดตลาดของเจ้าพนักงานบังคับคดี ให้ยกคำร้องของจำเลยทั้งสองจำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้เพิกถอนการขายทอดตลาดของเจ้าพนักงานบังคับคดีในคดีนี้เสีย
โจทก์ฎีกา และยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 64 แผ่นที่ 2, อันดับ 74)
คำสั่ง
เป็นการขอเพิ่มเติมข้อความในฎีกาที่โจทก์ยกขึ้นอ้างอิงไว้แล้วให้มีรายละเอียดเพิ่มขึ้น ไม่ได้ยกข้ออ้างเป็นประเด็นขึ้นใหม่ไม่เป็นการแก้ไขฎีกาแม้จะล่วงพ้นกำหนดยื่นฎีกาแล้ว ก็อาจยื่นขอได้จึงอนุญาตให้โจทก์เพิ่มเติมฎีกาได้ตามที่ขอสำเนาให้จำเลยทั้งสอง
