แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์ข้อ2(1) เป็นการอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ส่วนข้อ 2(2)เป็นอุทธรณ์ข้อกฎหมายที่ไร้สาระ ไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองข้อจำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ข้อ 2(1) เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าศาลแรงงานกลางวินิจฉัยข้อเท็จจริงโดยขาดพยานหลักฐานและอุทธรณ์ข้อ 2(2) ก็เป็นปัญหาข้อกฎหมายที่สำคัญมีผลให้ศาลฎีกาพิพากษาให้โจทก์แพ้หรือชนะคดีได้ โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองข้อไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ศาลแรงงานกลางได้ส่งสำเนาคำร้องให้โจทก์โดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับแล้ว (อันดับ 38)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยจำนวน11,850 บาท และสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าจำนวน 3,128 บาท
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 27)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 35)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว อุทธรณ์ข้อ 2(1) เป็นอุทธรณ์ข้อเท็จจริงที่ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ข้อนี้ชอบแล้ว ส่วนอุทธรณ์ข้อ 2(2) ที่จำเลยอุทธรณ์ว่า ไม่มีบทกฎหมายใดให้สิทธิแก่โจทก์ที่จะเรียกร้องค่าชดเชยและสินจ้างแทนการบอกกล่าวจากจำเลยได้ เป็นข้อกฎหมาย ให้รับอุทธรณ์ของจำเลยข้อนี้ไว้ ให้ศาลแรงงานกลางดำเนินการต่อไป แล้วส่งสำนวนคืนศาลฎีกา
