แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืนตามคำสั่งศาลชั้นต้นที่ให้จำหน่ายคดีเพราะโจทก์ทิ้งฟ้องไม่ได้วินิจฉัยชี้ขาดในประเด็นแห่งคดีไม่ต้องห้ามฎีกา โจทก์ย่อมฎีกาได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 247
ย่อยาว
ความว่าโจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำส่งว่า คดีนี้มีทุนทรัพย์ที่พิพาทในชั้นฎีกาไม่เกินสองแสนบาท ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงจึงไม่รับฎีกา คืนค่าขึ้นศาลทั้งหมด
โจทก์เห็นว่า ฎีกาที่ว่า การที่ศาลมีคำสั่งจำหน่ายคดีโจทก์นั้นไม่ชอบเนื่องจากพฤติการณ์แห่งคดียังไม่สมควรที่จะจำหน่ายคดีโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งรับฎีกา ของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหุต จำเลยทั้งสองไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขอให้ศาลบังคับจำเลยทั้งสอง ร่วมกันหรือแทนกันชดใช้ค่าเสียหายจำนวน 83,060 บาท พร้อม ดอกเบี้ย ศาลชั้นต้นรับคำฟ้อง และมีคำสั่งกำหนดวิธี ส่งหมายเรียกและสำเนาคำฟ้องให้จำเลยทั้งสองในวันเดียวกันที่ รับคำฟ้อง โดยให้โจทก์จัดการนำส่งภายใน 7 วัน หากส่งไม่ได้ ให้โจทก์แถลงภายใน 7 วัน นับแต่วันส่งไม่ได้มิฉะนั้นถือว่า โจทก์ทิ้งฟ้องต่อมาปรากฎว่าส่งหมายเรียกและสำเนาคำฟ้อง ให้จำเลยที่ 1 ได้ แต่ส่งให้จำเลยที่ 2 ไม่ได้ โจทก์ไม่ได้ มีคำขอให้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า จำเลยที่ 1 ขาดนัดจนพ้นกำหนด 15 วัน นับแต่ระยะเวลาที่กำหนดให้จำเลยที่ 1 ยื่นคำให้การ ได้สิ้นสุดลง และไม่แถลงเกี่ยวกับจำเลยที่ 2 จนพ้นกำหนด 7 วัน นับแต่วันส่งหมายเรียกและสำเนาคำฟ้องไม่ได้
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า โจทก์ไม่ได้ดำเนินคดีภายในระยะเวลาที่กฎหมายกำหนด จึงถือว่าโจทก์ทิ้งฟ้อง ให้จำหน่ายคดีจาก สารบบความ
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 18)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 19)
คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืนตามคำสั่งศาลชั้นต้นที่ให้ จำหน่ายคดี เพราะโจทก์ทิ้งฟ้อง ไม่ได้วินิจฉัยชี้ขาดในประเด็น แห่งคดี จึงไม่ต้องห้ามฎีกา โจทก์ย่อมฎีกาได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 247 ให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณา
