แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของโจทก์ เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมาย วิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 จึงไม่รับฎีกา
โจทก์เห็นว่า คดีนี้มีปัญหาว่า จำเลยครอบครองที่ดินแทนโจทก์ หรือจำเลยแย่งการครอบครองที่ดินแล้วหรือไม่ซึ่งเป็นเรื่องว่าด้วยสิทธิครอบครอง จึงเป็นปัญหาข้อกฎหมายอันควรได้รับการวินิจฉัยจากศาลสูง โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 80)
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกไปจากที่ดินตาม สค.1 เลขที่ 97 และส่งมอบให้แก่โจทก์ในสภาพเรียบร้อยและห้ามจำเลยเข้าไปเกี่ยวข้องในที่ดินดังกล่าวต่อไปอีก และให้จำเลยชำระค่าเสียหายเดือนละ 500 บาท นับแต่วันฟ้องคดีนี้เป็นต้นไปจนกว่าจำเลยและบริวาร จะรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปจากที่ดินดังกล่าว
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมี คำสั่งดังกล่าว (อันดับ 74)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 77)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยครอบครองที่พิพาทเพื่อตน โจทก์ฎีกาว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์ ให้จำเลยครอบครองแทน จึงเป็นฎีกาโต้เถียงในปัญหา ข้อเท็จจริง และคดีนี้โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่พิพาท ซึ่งอาจให้เช่าได้เดือนละ 500 บาท จึงต้องห้ามฎีกาในปัญหา ข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
