แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยขอให้ศาลสั่งปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกาโดยผู้ขอประกันได้เสนอบัญชีทรัพย์มาพร้อมคำร้องแล้ว
หมายเหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33,91,264,265,268 พระราชบัญญัติรถยนต์ พ.ศ. 2522 มาตรา 42,64 ฐานปลอมเอกสารราชการ และฐานใช้เอกสารราชการปลอม แต่ให้ลงโทษฐานใช้เอกสารราชการปลอมเพียงกระทงเดียว จำคุก 3 ปี และผิดฐานขับรถจักรยานยนต์โดยไม่มีใบอนุญาตปรับ 1,000 บาท รวมจำคุก 3 ปี และปรับ 1,000 บาทจำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุกจำเลยมีกำหนด 1 ปี 6 เดือน และปรับ 500 บาท ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ความผิดฐานใช้เอกสารราชการปลอมให้จำคุก 1 ปี จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 6 เดือน รวมกับโทษฐานขับรถจักรยานยนต์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นจำคุก 6 เดือน และปรับ 500 บาทนอกจากที่แก้ให้คงเป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับ (อันดับ 12 แผ่นที่ 2)
จำเลยยื่นคำร้องดังกล่าว (สำนวนธุรการ อันดับ 19)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราว และในชั้นอุทธรณ์
ศาลชั้นต้นตีราคาประกัน 80,000 บาท(สำนวนธุรการ อันดับ 7แผ่นที่ 4)
คำสั่ง
คดีนี้ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จำเลยยื่นฎีกาแล้วศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลย จึงไม่อนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราว ยกคำร้อง
