แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า ผู้ร้องยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลอุทธรณ์ ขอให้ศาลฎีกาปล่อยจำเลยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 86) ส่วนโจทก์ร่วมไม่ปรากฏหลักฐานว่าได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่ระหว่างพิจารณา นางเติม สุขงาม ผู้เสียหายขอเข้าเป็นโจทก์ร่วมศาลชั้นต้นอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 277,317,91 ฯลฯ ให้ลงโทษจำเลยฐานข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงอายุยังไม่เกินสิบสามปี จำคุก 7 ปี ฐานโดยปราศจากเหตุอันสมควร พรากเด็กอายุยังไม่เกินสิบสามปีไปเสียจากบิดามารดาผู้ปกครองหรือผู้ดูแล จำคุก 3 ปี รวมจำคุก 10 ปี
จำเลยอุทธรณ์
จำเลยยื่นคำร้องขอให้ปล่อยจำเลยชั่วคราวระหว่างอุทธรณ์รวมสามครั้ง ศาลชั้นต้นยกคำร้อง (อันดับ 72 แผ่นที่ 2,76,79แผ่นที่ 3)
ผู้ขอประกันยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้น
ศาลอุทธรณ์สั่งว่าพิเคราะห์แล้ว ตามพฤติการณ์แห่งคดียังไม่มีเหตุที่จะอนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์ไม่อนุญาต ให้ยกคำร้อง
ศาลชั้นต้นอ่านคำสั่งศาลอุทธรณ์ให้ผู้ขอประกันฟังเมื่อวันที่10 ตุลาคม 2529
ผู้ขอประกันจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 86)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราว ตีราคาประกัน 50,000บาท (อันดับ 4)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่าศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยืนตามคำสั่งศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราว คำสั่งศาลอุทธรณ์ดังกล่าวถึงที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119 ทวิ วรรคสุดท้ายให้ยกคำร้อง
