แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฟ้องฎีกาข้อ 1 แม้เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย แต่ก็ไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย ส่วนข้อ 2 เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้าม มีคำสั่งไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า ฎีกาข้อ 1 ก. ที่ว่าฟ้องโจทก์ไม่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) และฎีกาข้อ 1 ข.ที่ว่าหากฟังว่า จำเลยต้องถูกปรับเป็นรายวันควรเริ่มปรับตั้งแต่วันที่ 4 กันยายน 2529 เป็นต้นไปมิใช่นับแต่วันที่ 30 เมษายน 2529ดังที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัย เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 59)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 4,31,65 จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงปรับ 1,000 บาท และปรับอีกวันละ 500 บาทนับตั้งแต่วันที่ 26 มีนาคม 2529 เป็นต้นไปตลอดเวลาที่ฝ่าฝืนหรือจนกว่าจะได้ปฏิบัติให้ถูกต้อง ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ปรับจำเลยวันละ 500 บาทตั้งแต่วันที่ 30 เมษายน 2529 เป็นต้นไปจนกว่าจำเลยได้ปฏิบัติให้ถูกต้องตามแบบแปลนที่ได้รับอนุญาต นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 58)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 59)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ฎีกาของจำเลย ที่ว่า ฟ้องโจทก์ไม่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) ศาลจะลงโทษปรับจำเลยเป็นรายวันไม่ได้นั้น เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย ให้รับฎีกาจำเลยไว้และให้ศาลชั้นต้นดำเนินการต่อไป
