แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ไขเล็กน้อย และให้ลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกินห้าปี ต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมาย วิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ฎีกาของจำเลยทุกข้อล้วนโต้เถียง ดุลพินิจในการชั่งน้ำหนักพยานหลักฐาน ถือเป็นฎีกาในปัญหา ข้อเท็จจริง จึงไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า ฎีกาที่ว่า การกระทำของจำเลย เป็นการ ป้องกันตัวโดยชอบด้วยกฎหมาย เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่ง รับฎีกาของจำเลยด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297 ให้จำคุก 4 ปี ทางนำสืบของจำเลยเป็นประโยชน์แก่การ พิจารณาอยู่บ้าง มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้หนึ่งในสาม คงจำคุก 2 ปี 8 เดือน ริบมีดขอของกลาง ข้อหาอื่นนอกจากนี้ให้ยก
ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำคุกจำเลย 2 ปีเมื่อลดโทษหนึ่งในสามตามที่ศาลชั้นต้นวินิจฉัย คงเหลือเป็น โทษจำคุก 1 ปี 4 เดือน ไม่รอการลงโทษ นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 85)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 86)
คำสั่ง
จำเลยฎีกาโต้เถียงข้อเท็จจริงว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในขณะเกิดเหตุมิได้เป็นไปตามที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัย จึงเป็นฎีกา ในปัญหาข้อเท็จจริง ให้ยกคำร้อง
