แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยขอให้ศาลปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกา โดยผู้ขอประกันวางเงินสดจำนวน 50,000 บาท เป็นหลักประกัน
หมายเหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 7,8 ทวิ วรรคแรก, 72 วรรคแรก,72 ทวิ วรรคสอง ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 371เรียงกระทงลงโทษให้ลงโทษฐานมีอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาต ตามมาตรา 7,72 วรรคแรกจำคุก 2 ปี กระทงหนึ่ง ฐานพาอาวุธปืน ไปในเมือง หมู่บ้าน หรือทางสาธารณะ โดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา 8 ทวิ วรรคแรก,72 ทวิวรรคสอง ซึ่งเป็นบทหนัก จำคุก 1 ปีอีกกระทงหนึ่ง รวมจำคุก 3 ปีจำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุก 1 ปี 6 เดือน
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา (อันดับ 38)
จำเลยยื่นคำร้องดังกล่าว และมีคำร้องประกอบของผู้ขอประกัน (อันดับ 39)
จำเลยเคยยื่นคำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกามาครั้งหนึ่งแล้ว ศาลฎีกามีคำสั่งให้ยกคำร้อง (อันดับ 35)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราวทั้งในระหว่างการพิจารณาของศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ โดยในชั้นอุทธรณ์ตีราคาประกัน 50,000 บาท (อันดับ 3,18)
คำสั่ง
พิเคราะห์พฤติการณ์แห่งคดีแล้ว ไม่มีเหตุสมควรที่จะให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกา ไม่อนุญาต ให้ยกคำร้อง
