แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้มีทุนทรัพย์ที่พิพาทกันในชั้นฎีกาไม่เกินสองแสนบาท จึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคแรก ที่แก้ไขใหม่ ส่วนฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายตามฎีกาข้อ 2(1) และ (3) ย่อหน้าที่ 3 ในเรื่องอำนาจฟ้องนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ได้ว่ากล่าว กันมาในศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 วรรคแรก จึงไม่รับ ฎีกาของจำเลยทั้งสอง
จำเลยที่ 1 ที่ 2 เห็นว่า ฎีกาของจำเลยทั้งสองเป็นปัญหา ข้อกฎหมายเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน และคดีนี้ มีทุนทรัพย์ที่พิพาทในชั้นฎีกาเกินกว่า 200,000 บาท จึงไม่ต้อง ห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคแรก โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสองด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 148)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ให้จำเลยทั้งสองและบริวารของจำเลย ออกจากที่พิพาทตามแผนที่พิพาทและให้รื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกจาก ที่พิพาทและให้จำเลยทั้งสองชดใช้ค่าเสียหายให้โจทก์ปีละ 10,000 บาท นับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยที่ 1 ที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว(อันดับ 144)
จำเลยที่ 1 ที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 148)
คำสั่ง
จำเลยที่ 1 ที่ 2 ไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันมาวางศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 234 ประกอบด้วยมาตรา 247 ก่อน จึงให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 1 ที่ 2
