แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ยื่นคำร้องขอให้อธิบดีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 อนุญาตให้โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงได้อธิบดีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 มีคำสั่งว่า การยื่นคำร้องขออนุญาตฎีกาต้องกระทำภายในระยะเวลาฎีกา สำหรับคดีนี้ระยะเวลาฎีกาถึงภายในวันที่ 24 ตุลาคม 2535 เป็นอย่างช้าแต่โจทก์ยื่นคำร้องดังกล่าววันที่ 23 พฤศจิกายน 2535 ดังนี้ เกินกำหนด อธิบดีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 ไม่อาจ อนุญาตให้โจทก์ฎีกาได้ จึงให้ยกคำร้อง
โจทก์เห็นว่า ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มิได้กำหนดระยะเวลาว่า คู่ความซึ่งประสงค์จะฎีกาจะต้องร้องขอต่ออธิบดีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 เพื่อมีคำสั่งอนุญาต ภายในระยะเวลาใดและอธิบดีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 ควรมีคำสั่งชี้ขาดไปเลยว่าจะอนุญาตหรือไม่อนุญาตเท่านั้น โปรดมีคำสั่งให้อธิบดีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิจารณาและมีคำสั่งใหม่ต่อไปด้วย
หมายเหตุ จำเลยยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้จำเลยไปทำการแบ่งแยกที่ดิน จำนวนเนื้อที่ 9 ไร่ 10 ตารางวา และจดทะเบียนโอนให้โจทก์ หากจำเลยไม่ปฏิบัติให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอให้ผู้พิพากษาที่นั่ง พิจารณาคดีรับรองให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงได้ ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนไม่รับรองให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 86,85)
โจทก์ยื่นคำร้องขอให้อธิบดีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1อนุญาตให้โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงได้ อธิบดีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 มีคำสั่งให้ยกคำร้อง (อันดับ 88,92)
โจทก์ยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 94)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า การที่คู่ความจะยื่นคำร้องขอให้อธิบดีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 อนุญาตให้คู่ความฎีกาเป็นหนังสือตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคแรกตอนท้ายนั้น คู่ความจะต้องยื่นคำร้องขอภายในกำหนดระยะเวลาฎีกาเมื่อข้อเท็จจริงได้ความว่า โจทก์ในคดีนี้ยื่นคำร้องดังกล่าว เมื่อพ้นกำหนดระยะเวลาฎีกาแล้ว อธิบดีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 จึงไม่อาจมีคำสั่งอนุญาตให้โจทก์ฎีกาได้คำสั่งของอธิบดีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
