แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์โจทก์เป็นอุทธรณ์ข้อเท็จจริงต้องห้าม จึงไม่รับ โจทก์เห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์ที่เกี่ยวกับเรื่องเงิน ประจำตำแหน่งหรือเงินค่าน้ำมันรถที่โจทก์ได้รับจากจำเลย เป็นค่าจ้างหรือไม่ และการเลิกจ้างของจำเลยเป็นการเลิกจ้าง โดยไม่เป็นธรรมหรือไม่ เป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมาย อันเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชนอันควรได้รับการ วินิจฉัยจากศาลฎีกา โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ ไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ ทนายจำเลยที่ 1 ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว(อันดับ 74) โจทก์ฟ้องและแก้ไขคำฟ้องขอให้จำเลยทั้งสามจ่ายค่าชดเชย และสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าส่วนที่ยังขาด เป็นเงิน 12,000 บาท ระหว่างพิจารณา โจทก์ขอถอนฟ้องจำเลยที่ 2 ที่ 3ศาลแรงงานกลางอนุญาต ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว(อันดับ 69) โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 72)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้วเห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์ที่ว่าจำเลยจ่ายค่าน้ำมันรถให้เป็นรายได้ของโจทก์ตามตำแหน่งหน้าที่ของโจทก์ เป็นอุทธรณ์โต้เถียงดุลพินิจการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางที่ฟังว่า จำเลยจ่ายค่าน้ำมันรถให้โจทก์เป็นค่าใช้จ่ายตามจำนวนเงินที่โจทก์ใช้จ่ายไปจริงและ ไม่เกินจำนวนเงินขั้นสูงสุดตามที่จำเลยกำหนดไว้ จึงเป็นอุทธรณ์ ในข้อเท็จจริง ส่วนอุทธรณ์ของโจทก์ที่ว่า จำเลยเลิกจ้างโจทก์ โดยโจทก์ไม่ได้กระทำผิด ก็เป็นอุทธรณ์โต้เถียงดุลพินิจการรับฟัง พยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางที่ฟังว่า โจทก์ปฏิบัติงาน บกพร่องทำให้จำเลยได้รับความเสียหาย จึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงเช่นกัน ที่ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ ของโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
