แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า รับฎีกา ของจำเลยเฉพาะข้อ 2.3 ซึ่งเป็นปัญหาข้อกฎหมาย ส่วนข้อ 2.1,2.2และ 2.4,2.5 เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ทั้งขณะฟ้อง ให้ออกจากอสังหาริมทรัพย์ที่พิพาทมีค่าเช่าหรืออาจให้เช่า ไม่เกินเดือนละ 10,000 บาท ต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 จึงไม่รับฎีกา ของจำเลยข้อ 2.1,2.2,2.4 และ 2.5 จำเลยเห็นว่า คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าโจทก์สามารถนำสถานที่พิพาท ให้บุคคลอื่นเช่าได้ค่าเช่าไม่ต่ำกว่าเดือนละ 15,000 บาท พร้อมกับมีคำขอบังคับให้จำเลยชำระค่าเสียหายให้แก่โจทก์ เดือนละ 15,000 บาท จึงเป็นคดีฟ้องขับไล่บุคคลใด ๆ ออกจากอสังหาริมทรัพย์อันอาจให้เช่าได้ในขณะยื่นคำฟ้อง เกินกว่าเดือนละ 10,000 บาท ไม่ต้องห้ามฎีกาในปัญหา ข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248 วรรคสอง โปรดมีคำสั่งรับฎีกาข้อ 2.1,2.2,2.4และ 2.5 ไว้พิจารณาด้วย หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 127 แผ่นที่ 4) ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยและบริวารขนย้ายทรัพย์สินออกไปจากสถานที่เช่าที่พิพาท (ร้านค้าสโมสรดับเพลิง ชั้นล่างซึ่งตั้งอยู่เลขที่ 77/1 แขวงทุ่งพญาไท เขตพญาไท กรุงเทพมหานคร)และห้ามไม่ให้จำเลยเข้ามาเกี่ยวข้อง อีกต่อไป ให้จำเลยชำระค่าเสียหายแก่โจทก์เดือนละ 10,000 บาท นับแต่วันฟ้อง (1 ตุลาคม 2534) เป็นต้นไปจนกว่าจำเลย และบริวารจะขนย้ายทรัพย์สินออกไปจากสถานที่เช่าที่พิพาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 124) จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 126)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว แม้โจทก์จะฟ้องว่าโจทก์สามารถ นำสถานที่เช่าพิพาทให้บุคคลอื่นเช่าได้ค่าเช่าไม่ต่ำกว่า เดือนละ 15,000 บาท และขอให้บังคับจำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์เดือนละ 15,000 บาท ก็ตาม แต่จำเลยให้การต่อสู้ว่า สถานที่เช่าพิพาทอาจให้เช่าได้อย่างมากเดือนละ 5,500 บาท และศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ เดือนละ 10,000 บาท โจทก์มิได้อุทธรณ์ จึงถือว่าสถานที่เช่าพิพาท อาจให้เช่าได้ไม่เกินเดือนละ 10,000 บาท ต้องห้ามมิให้คู่ความ ฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคสอง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาข้อ 2.1,2.2,2.4 และ 2.5 ชอบแล้ว ยกคำร้องของจำเลย ค่าคำร้องให้เป็นพับ
