แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยข้อ 2 ก. ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง ข้อ 2 ข. เป็นการฎีกาคำสั่งระหว่างพิจารณา ซึ่งจำเลยมิได้โต้แย้งคำสั่งจึงต้องห้ามเช่นกัน จึงไม่รับฎีกา คืนค่าขึ้นศาลทั้งหมด จำเลยเห็นว่า ฎีกาข้อ 2 ก. เป็นการโต้แย้งคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ว่า วินิจฉัยคดีไม่ตรงประเด็นข้อพิพาทและรับฟังข้อเท็จจริงมิชอบด้วยกฎหมาย และฎีกาข้อ 2 ข.ที่ว่าศาลอุทธรณ์ตีราคาทรัพย์พิพาทโดยที่ศาลชั้นต้นมิได้ตีราคาไว้ก่อนโดยรับฟังแต่คำเบิกความโจทก์ฝ่ายเดียว จึงไม่ชอบด้วย กฎหมายนั้น ล้วนเป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกา ของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานว่าโจทก์ทั้งสองได้รับสำเนา คำร้องแล้วหรือไม่ ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยและบริวารรื้อถอนบ้านเลขที่ 46 หมู่ที่ 2 ตำบลพะเนียด อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐมออกไปจากที่ดินของโจทก์ทั้งสองห้ามจำเลยเกี่ยวข้องกับที่ดิน ของโจทก์ทั้งสองอีกต่อไป ให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ ทั้งสองเดือนละ 200 บาท นับแต่เดือนตุลาคม 2533 เป็นต้นไป จนกว่าจำเลยและบริวารจะออกไปจากที่ดินของโจทก์ทั้งสอง ศาลอุทธรณ์พิพากษายกอุทธรณ์จำเลย จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 93) จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 95)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว ตามฎีกาจำเลยข้อ 2 ก. จำเลยฎีกาว่า ศาลอุทธรณ์มิได้วินิจฉัยคดีตรงตามอุทธรณ์ของจำเลย คำวินิจฉัย ศาลอุทธรณ์จึงมิชอบด้วยกฎหมายนั้นเป็นฎีกาข้อกฎหมาย ให้รับ ฎีกาจำเลยข้อนี้ไว้ ส่วนฎีกาข้อ 2 ข. จำเลยกล่าวอ้างว่าเป็น ฎีกาข้อกฎหมาย แต่รายละเอียดโต้แย้งดุลพินิจในการคำนวณ ราคาที่ดินพิพาทของศาลอุทธรณ์ การใช้ดุลพินิจคำนวณราคาที่ดิน พิพาทเป็นข้อเท็จจริง ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาจำเลยข้อ 2 ข. ชอบแล้ว ให้ยกคำร้องสำหรับฎีกาข้อ 2 ข.
