แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้เสียหายถูกฟันด้วยมีดมีบาดแผลที่ริมฝีปากล่าง บนริมจมูกและหลังมือซ้ายกว้างแผลละ 1/3 เซนติเมตร ยาว2-3เซนติเมตรครึ่งแพทย์ลงความเห็นว่ารักษาประมาณ 21 วัน ผู้เสียหายเบิกความว่ารักษาตัวในโรงพยาบาล 21 วัน แล้วกลับไปอยู่บ้านก็ยังไม่หายดี เช่นนี้ย่อมพอที่จะฟังได้ว่าป่วยเจ็บด้วยอาการทุกขเวทนาเกินกว่า 20 วัน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดฟันนางโหนดหลายทีจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายถึงบาดเจ็บสาหัสถึงทุพพลภาพ ป่วยเจ็บด้วยอาการประกอบด้วยทุกขเวทนาเกินกว่า 20 วัน ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 297
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นจำคุกจำเลย 2 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าไม่ได้รับอันตรายสาหัส พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลย 1 ปี 6 เดือน ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 295
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามรายงานชันสูตรบาดแผลท้ายฟ้อง มีบาดแผล5 แห่ง เฉพาะที่ริมฝีปากล่าง ริมฝีปากบน ริมจมูก และหลังมือซ้ายนั้นกว้างแผลละ 1/3 เซนติเมตร ยาวแผลละ 2 เซนติเมตร ถึง 3 เศษ 1 ส่วน 3เซนติเมตร แพทย์ลงความเห็นว่า ถูกของแข็งมีคมรักษาประมาณ 21 วันและผู้เสียหายเบิกความว่ารักษาตัวในโรงพยาบาล 21 วัน แล้วออกไปอยู่บ้านก็ยังไม่หายดี ตามจำนวนและขนาดของบาดแผลประกอบกับที่ผู้เสียหายรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลถึง 21 วันก็ยังไม่หาย เช่นนี้ย่อมพอที่จะให้ฟังได้ว่า ป่วยเจ็บด้วยอาการทุกขเวทนาเกินกว่า 20 วันตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297(8) แล้ว
พิพากษาแก้ว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297(8) ให้จำคุกไว้ 2 ปี
