แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ในฐานะทายาทฟ้องขอแบ่งที่ดินพิพาทซึ่งเคยเป็นของต.บิดาจากจำเลยทั้ง 7 ซึ่งเป็นทายาทและผู้รับโอนสิทธิจากทายาท ศาลชั้นต้นพิพากษาให้แบ่งที่ดินให้โจทก์ 1 ใน 4 จำเลยอุทธรณ์ ในระหว่างอุทธรณ์จำเลยที่ 1 ถึงที่ 6 ขอถอนอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์อนุญาต คดีระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ 1 ถึงที่ 6 ยุติ แต่เมื่อศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้วฟังว่า โจทก์ไม่ได้ครอบครองที่พิพาทตั้งแต่ ต.ถึงแก่กรรม คดีของโจทก์ขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1754 และคดีเป็นการชำระหนี้อันไม่อาจแบ่งแยกได้ ศาลอุทธรณ์ก็มีอำนาจพิพากษายกฟ้องให้มีผลถึงจำเลยที่ 1 ถึงที่ 6 ได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 245
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า ที่ดินพิพาทเนื้อที่ 4 ไร่ เป็นของนายตุบิดาโจทก์ นายนีสามีจำเลยที่ 7 และจำเลยที่ 1 นายตุตายโจทก์มีสิทธิได้รับมรดกที่ดินเนื้อที่ 1 ไร่73 ตารางวา โจทก์มอบให้จำเลยที่ 1 ปกครองร่วมและดูแลที่ดินแทนโจทก์โจทก์มาดูแลและเก็บผลประโยชน์เป็นครั้งคราว ต่อมาจำเลยที่ 1 และนายนีลักลอบโอนที่ดินมรดกดังกล่าวแบ่งกันนายนีตาย จำเลยที่ 7 รับมรดกของนายนีจำเลยที่ 1 ได้โอนขายที่ดินส่วนที่จำเลยที่ 1 รับแบ่งมาให้แก่จำเลยที่ 2 ถึงที่ 6ซึ่งเป็นบุตรโดยไม่สุจริต ขอให้บังคับจำเลยทุกคนแบ่งที่ดินมรดกให้โจทก์ 1 ไร่73 ตารางวา
จำเลยทั้งเจ็ดให้การว่า โจทก์ไม่ได้มอบให้จำเลยที่ 1 ครอบครองที่พิพาทแทน คดีของโจทก์ขาดอายุความ
ศาลชั้นต้นฟังว่า โจทก์มีสิทธิได้รับมรดกที่ดินของนายตุ 1 ใน 4 พิพากษาให้จำเลยทุกคนแบ่งที่ดินให้โจทก์เนื้อที่ 1 ไร่ 73 ตารางวา
จำเลยอุทธรณ์
ระหว่างอุทธรณ์ จำเลยที่ 1 ถึงที่ 6 ขอถอนอุทธรณ์ ศาลอนุญาต คดีระหว่างจำเลยที่ 1 ถึงที่ 6 เป็นอันยุติ คงพิจารณาเฉพาะจำเลยที่ 7 ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าโจทก์ไม่ได้ครอบครองที่ดินพิพาทตั้งแต่นายตุตาย คดีโจทก์ขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1754 แต่เป็นการฟ้องขอให้จำเลยทั้งเจ็ดคนชำระหนี้อันไม่อาจแบ่งแยกได้ เมื่อคดีของโจทก์ขาดอายุความ แม้จำเลยที่ 1 ถึงที่ 6 จะได้ถอนอุทธรณ์ก็เห็นสมควรให้คำพิพากษามีผลบังคับแก่จำเลยที่ 1 ถึงที่ 6 ด้วย พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์ และให้มีผลถึงจำเลยที่ 1ถึงที่ 6 ด้วย
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทก์ไม่ได้ครอบครองที่ดินมรดกของนายตุตลอดมาตั้งแต่นายตุตาย คดีของโจทก์ขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1754 คดีนี้เป็นการชำระหนี้อันไม่อาจแบ่งแยกได้ ศาลอุทธรณ์มีอำนาจพิพากษายกฟ้องให้มีผลถึงจำเลยที่ 1 ถึงที่ 6 ได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 245
พิพากษายืน
