แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประมวลกฎหมายอาญาซึ่งเป็นกฎหมายที่บัญญัติในภายหลังมิได้บัญญัติว่าการฆ่าคนตายโดยเจตนาไม่เป็นความผิด ฉะนั้นการที่จำเลยฆ่าคนเมื่อยังใช้กฎหมายลักษณะอาญาอยู่ จึงเป็นความผิดตลอดมา และศาลลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249 ได้เพราะมาตรานี้กับมาตรา 288 แห่งประมวลกฎหมายอาญาซึ่งใช้บังคับอยู่ในขณะนี้มีกำหนดโทษเหมือนกัน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนา ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยกระทำผิด ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249
โจทก์ร่วมและจำเลยฎีกา ในข้อกฎหมายจำเลยฎีกาว่าศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญาเก่าที่ถูกยกเลิกไปแล้วทั้งโจทก์มิได้ยื่นคำร้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญาคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ที่ให้ลงโทษจำเลยจึงมิชอบ
ศาลฎีกาเห็นว่า การฆ่าคนตายโดยเจตนาตามกฎหมายลักษณะอาญาร.ศ. 127 มาตรา 249 ซึ่งเป็นกฎหมายที่ใช้อยู่ในเวลาจำเลยกระทำผิดบัญญัติว่าเป็นความผิด และประมวลกฎหมายอาญาใหม่ มาตรา 288 ก็บัญญัติว่าเป็นผิดเช่นเดียวกัน ไม่ได้บัญญัติว่า การกระทำของจำเลยไม่เป็นผิด (ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 2 วรรค 2) ดังนั้น การกระทำของจำเลยจึงเป็นผิดตลอดมาตั้งแต่ต้น เพราะกฎหมายใหม่ไม่ได้ยกเลิกความผิดที่ได้กระทำลงตามกฎหมายเก่า อนึ่ง โทษของจำเลยตามกฎหมายเก่าและกฎหมายใหม่มีกำหนดเหมือนกัน ที่ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญาจึงชอบแล้ว พิพากษายืน
