แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยบางคนฎีกา ปรากฏว่าจำเลยที่ไม่ฎีกาไม่ควรถูกเพิ่มโทษ เพราะกฎหมายใหม่เป็นคุณแก่จำเลย และมีพระราชบัญญัติล้างมลทินฯ แล้ว ศาลฎีกาก็แก้ให้ถูกต้อง
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยทั้ง 4 คน ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 250, 60, 63 และเพิ่มโทษนายอินทร์ จำเลยที่ 1 ฐานไม่เข็ดหลาบ โจทก์และจำเลยที่ 2, 3, 4 อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้บางข้อ จำเลยที่ 3, 4 ฎีกา ศาลฎีกาพิพากษายืน แต่สำหรับจำเลยที่ 1 ซึ่งไม่ฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า
“ส่วนนายอินทร์ จำเลยก็มิได้ฎีกา แต่ปรากฏว่า นายอินทร์จำเลยเคยต้องโทษฐานมีอาวุธปืนไม่รับอนุญาต ถูกปรับ 100 บาท อันโทษปรับนั้นจะเพิ่มโทษไม่ได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 92 ซึ่งตาม มาตรา 3 ในกรณีที่คดีถึงที่สุดแล้ว เมื่อความปรากฏแก่ศาลให้อำนาจศาลกำหนดโทษเสียใหม่ตามกฎหมายที่บัญญัติในภายหลังในส่วนที่เป็นคุณแก่ผู้กระทำผิด อีกประการหนึ่ง ตามพระราชบัญญัติล้างมลทิน พ.ศ. 2499 มาตรา 3 ให้ล้างมลทินแก่บรรดาผู้ต้องคำพิพากษาให้ลงโทษในกรณีความผิดคดีต่าง ๆ ซึ่งเกิดขึ้นก่อนวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2499 ให้ถือว่าผู้นั้นมิได้เคยต้องคำพิพากษาว่าได้กระทำความผิดในคดีนั้น ๆ จะเพิ่มโทษนายอินทร์ จำเลยจึงไม่ได้ ได้แต่ลดโทษนายอินทร์ จำเลยอย่างเดียวเท่านั้นจึงพิพากษาแก้เฉพาะนายอินทร์ จำเลยเป็นว่า เมื่อลดโทษแล้วคงให้จำคุก 8 ปี นอกจากที่แก้คงพิพากษายืน”
