แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้าหนี้มีความประสงค์ที่จะขอรับชำระหนี้ในเรื่องกู้ยืม แต่ไม่มีหลักฐานการกู้ยืมเป็นหนังสือลงลายมือชื่อจำเลยผู้กู้มาแสดง จึงเป็นหนี้ที่จะฟ้องร้องให้บังคับคดีไม่ได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 653 และ เจ้าหนี้ก็ขอรับชำระหนี้จากเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ไม่ได้ เพราะต้องห้าม ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 94
ย่อยาว
ศาลพิพากษาให้จำเลยเป็นบุคคลล้มละลาย เจ้าหนี้ขอรับชำระหนี้ต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ว่าจำเลยเป็นหนี้กู้ยืมอยู่พร้อมกับส่งเช็คเป็นหลักฐาน เจ้าหนี้ ลูกหนี้ตรวจคำขอรับชำระหนี้แล้ว ไม่มีผู้ใดคัดค้าน
เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวนแล้วเสนอความเห็นต่อศาลว่าเจ้าหนี้ไม่มีหลักฐานแห่งการกู้ยืมเป็นหนังสือลงลายมือชื่อผู้ยืมมาแสดง มีแต่เช็คเป็นพยาน ไม่ถือว่าเช็คเป็นหลักฐานแห่งการกู้ยืม เจ้าหนี้จะฟ้องร้องบังคับคดีไม่ได้ และจะนำมาขอรับชำระหนี้ก็ไม่ได้ ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 94 และข้อเท็จจริงก็ไม่น่าเชื่อว่าจะมีการกู้ยืมกันจริงควรให้ยกคำขอรับชำระหนี้
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าเห็นชอบตามความเห็นของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ให้ยกคำขอรับชำระหนี้เสีย
เจ้าหนี้ผู้ขอรับชำระหนี้อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
เจ้าหนี้ผู้ขอรับชำระหนี้ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เจ้าหนี้มีความประสงค์ที่จะขอรับชำระหนี้ในเรื่องกู้ยืม ไม่ใช่ขอรับชำระหนี้ตามเช็ค เมื่อเจ้าหนี้ไม่มีหลักฐานการกู้ยืมเป็นหนังสือลงลายมือชื่อจำเลยผู้กู้มาแสดงต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ จึงเป็นหนี้ที่จะฟ้องร้องให้บังคับคดีไม่ได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 653 เจ้าหนี้ก็ขอรับชำระหนี้รายนี้ไม่ได้ เพราะต้องห้ามตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 93 และไม่เชื่อว่าเจ้าหนี้จะให้กู้ยืมไปจริง การที่จำเลยออกเช็คให้เจ้าหนี้จึงเป็นการออกให้โดยหามีมูลหนี้ต่อกันไม่
พิพากษายืน ให้ยกฎีกา
