คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 105/2525

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคล ล. ได้เอาประกันภัยทางทะเลสำหรับความเสียหายอันเกิดแก่สินค้าที่สั่งซื้อจากต่างประเทศไว้ต่อโจทก์ จำเลยเป็นผู้รับทำการขนสินค้าดังกล่าวจากสิงคโปร์มากรุงเทพ ปรากฏว่าสินค้าดังกล่าวได้สูญหายไปบางส่วน โจทก์ซึ่งเป็นผู้รับประกันภัยได้ใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคล ล. ไปแล้ว จึงรับช่วงสิทธิฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนจากจำเลยได้ แม้ในกรมธรรม์ประกันภัยระหว่างโจทก์กับห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคลล ล. นั้นจะมิได้ประทับตามสำคัญของบริษัทโจทก์ก็ตาม ก็เป็นเรื่องระหว่างห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลล. กับโจทก์ซึ่งต่างก็ได้ปฏิบัติไปตามกรมธรรม์ประกันภัยที่ได้กันไว้โดยไม่มีข้อคัดค้านโต้เถียงเกี่ยวกับกรมธรรม์ประกันภัยแต่ประการใดจึงหาเป็นเหตุให้จำเลยพ้นความรับผิดไปได้ไม่

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้ออกกรมธรรม์ประกันภัยทางทะเลให้แก่ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลลิ่มฮั่วหมง สำหรับสินค้ามหาหิงค์ ขนส่งจากการาจีถึงกรุงเทพเมื่อเรือมาลไดว์ซี ได้ขนสินค้าดังกล่าวจากการาจีมาถึงสิงคโปร์ จำเลยที่ 1 ได้รับขนสินค้ามหาหิงค์ดังกล่าวโดยเรือศรีเพ็ญสินธุ์ของจำเลยที่ 1 โดยจำเลยที่ 2 ซึ่งมีผลประโยชน์ร่วมกับจำเลยที่ 1 เป็นผู้ทำการขนสินค้ามหาหิงค์จากเรือมาลไดว์ซีมายังเรือศรีเพ็ญสินธุ์ เมื่อเรือศรีเพ็ญสินธุ์มาถึงกรุงเทพปรากฏว่าสินค้ามหาหิงค์สูญหายไป 150.6 กิโลกรัม คิดเป็นเงิน13,550 บาท 99 สตางค์ โจทก์ได้ชดใช้เงินจำนวนดังกล่าวให้แก่ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลลิ่มฮั่วหมงไปแล้ว จึงรับช่วงสิทธิฟ้องขอให้บังคับจำเลยทั้งสองร่วมกันใช้ค่าสินไหมทดแทนจำนวนดังกล่าวแก่โจทก์

จำเลยทั้งสองให้การว่า จำเลยไม่ใช่เป็นเจ้าของเรือศรีเพ็ญสินธุ์และจำเลยที่ 2 ไม่ได้ขนสินค้ามหาหิงค์จากเรือมาลไดว์ซีลงเรือศรีเพ็ญสินธุ์ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันใช้เงิน6,298 บาท 60 สตางค์แก่โจทก์

จำเลยทั้งสองอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยทั้งสองฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า มีปัญหาข้อกฎหมายที่จะต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยทั้งสองว่า คดีนี้โจทก์มีอำนาจฟ้องจำเลยทั้งสองหรือไม่ ในปัญหาข้อนี้ศาลฎีกาเห็นว่า แม้กรมธรรม์ประกันภัยที่โจทก์ออกให้แก่ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลลิ่มฮั่วหมงจะไม่มีตราสำคัญของบริษัทโจทก์ประทับก็ตามก็เป็นเรื่องระหว่างห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลลิ่มฮั่วหมงกับโจทก์ โดยที่คดีนี้ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงเป็นยุติแล้วว่า คู่สัญญาดังกล่าวได้ปฏิบัติไปตามกรมธรรม์ประกันภัยที่ได้ทำกันไว้ และโจทก์ซึ่งเป็นผู้รับประกันภัยได้ชดใช้ค่าเสียหายให้แก่ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลลิ่มฮั่วหมงผู้เอาประกันภัยไปครบถ้วนถูกต้องแล้ว ทั้งห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลลิ่มฮั่วหมงได้ยอมรับค่าเสียหายดังกล่าวไปโดยไม่มีข้อคัดค้านโต้เถียงเกี่ยวกับกรมธรรม์ประกันภัยที่ได้ทำกันไว้แต่ประการใด ดังนั้นโจทก์ในฐานะเป็นผู้รับประกันภัย ซึ่งได้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนไปแล้วย่อมเข้ารับช่วงสิทธิจากห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลลิ่มฮั่วหมงตามมาตรา 880 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ในอันที่จะฟ้องเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนจากจำเลยทั้งสองได้ เมื่อโจทก์เข้ารับช่วงสิทธิที่จะฟ้องจำเลยได้โดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว แม้การลงลายมือชื่อในกรมธรรม์ประกันภัยของนายแพตริก พอล ดูเทร่ย์ กับกรรมการอีกนายหนึ่ง โดยมิได้ประทับตราสำคัญของบริษัทก็ตามก็ไม่ทำให้จำเลยทั้งสองพ้นจากความรับผิดไปได้

พิพากษายืน

Share