แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
โจทก์จำเลยตกลงประนีประนอมยอมความโดยจำเลยจะไปดำเนินการจดทะเบียนภารจำยอมในที่ดินโฉนดเลขที่ 1915 และ 23121 ตามเนื้อที่ดินทั้งหมดในโฉนดให้แก่ที่ดินโฉนดเลขที่ 16281 ของโจทก์ ศาลพิพากษาตามยอม การที่ต่อมาจำเลยจดทะเบียนภารจำยอมในที่ดินโฉนดเลขที่ 1915และ 23121 ให้แก่ที่ดินโฉนดเลขที่ 23115 ถึง 23120 ซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของจำเลยแต่ผู้เดียวนั้น จำเลยชอบที่จะทำได้ และการจดทะเบียนภารจำยอมดังกล่าวก็มิใช่เป็นการจำหน่ายหรือทำให้ภารจำยอมของโจทก์ตกไปในบังคับแห่งสิทธิอื่น การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นเหตุให้ประโยชน์แห่งภารจำยอมของโจทก์ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นต้องลดลงไปหรือเสื่อมความสะดวกแก่การใช้แต่อย่างใด
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยรื้อถอนสิ่งกีดขวางทุกชนิดและนำสิ่งกีดขวางออกจากทางภารจำยอมตามสัญญาประนีประนอมยอมความเอกสารหมาย จ.13 และ จ.14 ให้จำเลยไปดำเนินการจดทะเบียนทางภารจำยอมในที่ดินโฉนดเลขที่ 1915 ตามเนื้อที่ดินทั้งหมดในโฉนดที่ดินโฉนดเลขที่ 23121 ตามเนื้อที่ดินทั้งหมดในโฉนด และที่ดินโฉนดเลขที่ 23122 ในเนื้อที่ดินต่อเนื่องกับทางภารจำยอมสายที่ 1ออกสู่ทางสาธารณประโยชน์ โดยให้มีความกว้าง 4 เมตร ให้แก่ที่ดินโฉนดเลขที่ 16281 หากไม่ปฏิบัติตามให้ถือคำพิพากษานี้แทนการแสดงเจตนาของจำเลยกับให้จำเลยใช้ค่าเสียหายเป็นเงิน 294,000 บาทและค่าเสียหายต่อไปอีกวันละ 700 บาท นับจากวันฟ้อง (26 กันยายน2532) ไปจนกว่าจำเลยรื้อถอนและนำสิ่งกีดขวางตามสัญญาประนีประนอมยอมความ จำเลยอุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้น
ระหว่างการพิจารณาของศาลอุทธรณ์ จำเลยยื่นคำร้องขอคุ้มครองประโยชน์ชั่วคราวก่อนพิพากษา โดยจำเลยขออนุญาตทำนิติกรรมจดทะเบียนภารจำยอมในที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 1915, 23121 และ 23122ดังกล่าวข้างต้น ให้แก่ที่ดินโฉนดเลขที่ 23115 ถึง 23120
ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งว่า แม้จะอนุญาตให้จำเลยทำนิติกรรมจดทะเบียนภารจำยอมในที่ดินพิพาทให้แก่ที่ดินแปลงอื่น ก็ไม่กระทบถึงสิทธิของโจทก์ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น จึงอนุญาตให้จำเลยทำนิติกรรมจดทะเบียนภารจำยอมในที่ดินพิพาทให้แก่ที่ดินโฉนดเลขที่ 23115ถึง 23120 ให้ศาลชั้นต้นแจ้งคำสั่งให้เจ้าพนักงานที่ดินทราบ
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ที่โจทก์ฎีกาว่า ที่ศาลอุทธรณ์อนุญาตให้จำเลยทำนิติกรรมจดทะเบียนภารจำยอมในที่ดินโฉนดเลขที่ 1915เลขที่ดิน 1473 และที่ดินโฉนดเลขที่ 23121 เลขที่ดิน 12937 ให้แก่ที่ดินโฉนดเลขที่ 23115 ถึง 23120 ตำบลคลองสาน(บางไส้ไก่ฝั่งเหนือ) อำเภอคลองสาน (บางลำภูล่าง) กรุงเทพมหานครด้วย จะทำให้โจทก์เสียประโยชน์และขัดขวางการบังคับคดีตามคำพิพากษาถ้าจำเลยแพ้คดีโจทก์กับเป็นเหตุให้ประโยชน์แห่งภารจำยอมของโจทก์ลดลงหรือเสื่อมความสะดวกไปนั้น เห็นว่า ที่ดินโฉนดเลขที่ 1915ถึง 23120 ทั้ง 2 แปลงดังกล่าว และที่ดินอีก 6 แปลง ตามโฉนดเลขที่ 23115 ถึง 23120 เป็นกรรมสิทธิ์ของจำเลยแต่ผู้เดียว จำเลยชอบที่จะจดทะเบียนภารจำยอมในที่ดินทั้ง 2 แปลงดังกล่าวให้แก่ที่ดินของจำเลยอีก 6 แปลง ได้ ทั้งการจดทะเบียนภารจำยอมของจำเลยดังกล่าวก็มิใช่เป็นการจำหน่ายหรือทำให้ภารจำยอมของโจทก์ตกไปในบังคับแห่งสิทธิอื่น การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นเหตุให้ประโยชน์แห่งภารจำยอมของโจทก์ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นต้องลดลงไปหรือเสื่อมความสะดวกแก่การใช้แต่อย่างใด คำสั่งศาลอุทธรณ์ชอบแล้ว ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
