แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยที่ 1 ที่ 2 จ้างวานให้ อ. ค้นหาบุหรี่ซึ่งภายในมีเฮโรอีน 1 หลอดสอดอยู่ เมื่อ อ.พบแล้ว จำเลยที่ 1 ที่ 2ใช้ให้จำเลยที่ 3 ไปรับจาก อ.แทนเป็นการมอบหมายให้ยึดถือแทนจำเลยที่ 1 ที่ 2 จึงเป็นกิจการร่วมกันมีไว้ในครอบครองซึ่งเฮโรอีนดังกล่าว จำเลยที่ 3 ให้การรับสารภาพฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองแต่แรกเพียงแต่ปฏิเสธว่ามิได้มีไว้เพื่อจำหน่ายเท่านั้นเพราะมิได้กระทำผิดในส่วนนี้ เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ตรงตามคำรับสารภาพของจำเลยที่ 3 ถือได้ว่าจำเลยที่ 3 รู้สึกความผิดลุแก่โทษ และให้ความรู้แก่ศาลตรงตามข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นแล้วเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา สมควรลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 15, 66, 67, 97, 102 ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 83, 92 เพิ่มโทษจำเลยทั้งสามตามที่เคยต้องโทษตามคำพิพากษาถึงที่สุดให้จำคุกมาก่อนตามคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 1617/2529ที่ 1753/2531 ของศาลจังหวัดชลบุรี และที่ 129 ก./2530 ของศาลจังหวัดทหารบกชลบุรี และได้กระทำความผิดอีกในระหว่างต้องโทษ และขอให้นับโทษจำเลยที่ 2 ที่ 3 ต่อจากโทษในคดีอาญาหมายเลขแดงที่1753/2531 ของศาลจังหวัดชลบุรี และที่ 129 ก./2530 ของศาลจังหวัดทหารบกชลบุรี ตามลำดับ ริบของกลาง
จำเลยทั้งสามให้การปฏิเสธข้อหาฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย จำเลยที่ 3 รับว่ามีเฮโรอีนไว้ในครอบครองโดยมิได้รับอนุญาต จำเลยทั้งสามรับว่าเป็นบุคคลคนเดียวกันกับจำเลยในคดีที่โจทก์ขอให้เพิ่มโทษและนับโทษต่อ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยทั้งสามมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 66 วรรคหนึ่งจำคุกคนละ 5 ปี เพิ่มโทษจำเลยที่ 1 ที่ 2 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ มาตรา 97 คนละกึ่งหนึ่ง ลงโทษจำคุกจำเลยที่ 1ที่ 2 คนละ 7 ปี 6 เดือน เพิ่มโทษจำเลยที่ 3 ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 92 หนึ่งในสาม ลงโทษจำคุกจำเลยที่ 3 มีกำหนด 6 ปี 8 เดือนให้นับโทษจำเลยที่ 2 ต่อจากโทษของจำเลยในคดีอาญา หมายเลขแดงที่1753/2531 ของศาลจังหวัดชลบุรี และนับโทษจำเลยที่ 3 ต่อจากโทษของจำเลยในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 129 ก./2530 ของศาลจังหวัดทหารบกชลบุรี ของกลางริบ
จำเลยทั้งสามอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 1 ที่ 2 และที่ 3 มีความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองโดยมิได้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 67 จำคุกจำเลยทั้งสามคนละ 2 ปีเพิ่มโทษจำเลยที่ 1 ที่ 2 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522มาตรา 97 คนละกึ่งหนึ่ง ลงโทษจำคุกจำเลยที่ 1 ที่ 2 คนละ 3 ปีเพิ่มโทษจำเลยที่ 3 ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 92 หนึ่งในสามจำคุก 2 ปี 8 เดือน จำเลยที่ 3 ให้การรับสารภาพมีเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 หนึ่งในสี่ เป็นให้จำคุกจำเลยที่ 3 มีกำหนด 2 ปี ข้อหาอื่นให้ยก นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์และจำเลยทั้งสามฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า นายอนันต์ได้รับการจ้างวานจากจำเลยที่ 1 ที่ 2 ให้ค้นหาซองบุหรี่กรองทิพย์ที่ตกอยู่ในห้องเยี่ยมญาติถ้าพบจะให้ค่าตอบแทน 1,000 บาท และวินิจฉัยว่า เมื่อจำเลยที่ 1 ที่ 2 ได้จ้างวานให้นายอนันต์คันหาบุหรี่ดังกล่าว แล้วใช้ให้จำเลยที่ 3 ไปรับจากนายอนันต์แทน เป็นการมอบหมายให้ยึดถือแทนอันเป็นตัวการร่วมกันมีไว้ในครอบครองซึ่งเฮโรอีนดังกล่าว โดยรู้อยู่ว่าของกลางเป็นเฮโรอีนจริง จึงเป็นการกระทำโดยเจตนา เมื่อข้อเท็จจริงยังไม่พอฟังว่าจำเลยทั้งสามมีเฮโรอีนไว้ในความครอบครองเพื่อจำหน่าย จำเลยทั้งสามจึงมีความผิดฐานร่วมกันมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตเท่านั้น ปรากฏว่าจำเลยที่ 3 ให้การรับสารภาพฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองแต่แรกเพียงแต่ปฏิเสธว่ามิได้มีไว้เพื่อจำหน่ายเท่านั้น เพราะมิได้กระทำผิดในส่วนนี้ เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ตรงตามคำรับสารภาพของจำเลยที่ 3 ถือได้ว่าจำเลยที่ 3 รู้สึกความผิด ลุแก่โทษ และให้ความรู้แก่ศาลตรงตามข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นแล้ว จึงเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา สมควรลดโทษให้จำเลยที่ 3 กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 ส่วนกำหนดโทษที่ศาลอุทธรณ์วางมานั้นเหมาะสมตามพฤติการณ์แห่งรูปคดีแล้ว
พิพากษาแก้เป็นว่า ลดโทษให้จำเลยที่ 3 กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 แล้ว คงจำคุกจำเลยที่ 3 มีกำหนด 1 ปี4 เดือน นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์.
