แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
เช็คให้ใช้เงินเมืองเดียวกันกับที่ออกเช็ค แต่โจทก์ซึ่งเป็นผู้ทรงยื่นเช็คต่อธนาคารเพื่อให้ใช้เงินเกินกำหนด 1 เดือน นับแต่วันออกเช็ค ตามมาตรา 990 แห่ง ป.พ.พ. ดังนี้ โจทก์สิ้นสิทธิไล่เบี้ยเอาแก่จำเลยที่ 2 ผู้สลักหลัง.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นผู้ทรงเช็คลงวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2529จำนวนเงิน 20,000 บาท โดยมีจำเลยที่ 1 ลงลายมือชื่อสั่งจ่ายและจำเลยที่ 2 ลงลายมือชื่อสลักหลังซึ่งจำเลยที่ 1 นำมาแลกเงินสดจากโจทก์ไป เมื่อเช็คดังกล่าวถึงกำหนด โจทก์นำไปเข้าบัญชีเรียกเก็บเงิน ธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงินเมื่อวันที่ 11กรกฏาคม 2529 โดยให้เหตุผลว่า มีคำสั่งให้ระงับการจ่าย โจทก์ติดตามทวงถามแล้ว จำเลยทั้งสองเพิกเฉยขอให้บังคับจำเลยทั้งสองร่วมกันใช้เงินแก่โจทก์ 20,895.83 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยของต้นเงิน20,000 บาท
จำเลยที่ 1 ขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณา
จำเลยที่ 2 ให้การว่า เช็คพิพาทเป็นเช็คให้ใช้เงินในเมืองเดียวกันกับที่ออกเช็ค โจทก์ต้องยื่นเช็คแก่ธนาคารเพื่อให้ใช้เงินภายใน 1 เดือน นับแต่วันที่ออกเช็ค แต่โจทก์นำเช็คพิพาทไปยื่นที่ธนาคารเพื่อเรียกเก็บเงินหลังเช็คถึงกำหนดเป็นเวลาประมาณ 5 เดือนโจทก์จึงสิ้นสิทธิที่จะไล่เบี้ยจากจำเลยที่ 2 ซึ่งเป็นผู้สลักหลังตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 990
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองชำระเงินจำนวน 20,895.83 บาทแก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 7.5 ต่อปี ของต้นเงิน 20,000 บาทนับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยที่ 2 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องจำเลยที่ 2
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จจริงฟังได้เป็นยุติว่าจำเลยที่ 1เป็นผู้สั่งจ่ายเช็คลงวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2529 จำนวนเงิน 20,000บาท มีจำเลยที่ 2 ลงลายมือชื่อสลักหลัง จำเลยที่ 1 นำเช็คนั้นไปแลกเงินสดจากโจทก์ เป็นเช็คที่ออกและให้ใช้เงินในกรุงเทพมหานครเมืองเดียวกัน โจทก์นำเช็คไปเรียกเก็บเงินเมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม2529 ธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงิน มีปัญหาชั้นฎีกาเฉพาะจำเลยที่ 2 ตามฎีกาของโจทก์ว่า จำเลยที่ 2 ต้องรับผิดตามเช็คต่อโจทก์หรือไม่ จำเลยที่ 2 ต่อสู้ว่า จำเลยที่ 2 ไม่ต้องรับผิดเพราะโจทก์ไม่ยื่นเช็คนั้นต่อธนาคารเพื่อให้ใช้เงินภายใน 1 เดือน นับแต่วันออกเช็ค ศาลฎีกาเห็นว่า ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 990ได้บัญญัติไว้ว่า “ผู้ทรงเช็คต้องยื่นเช็คแก่ธนาคารเพื่อให้ใช้เงินคือว่า ถ้าเป็นเช็คให้ใช้เงินในเมืองเดียวกันกับที่ออกเช็ค ต้องยื่นภายในเดือนหนึ่งนับแต่วันออกเช็คนั้น ถ้าเป็นเช็คให้ใช้เงินที่อื่นต้องยื่นภายในสามเดือน ถ้ามิฉะนั้น ท่านว่าผู้ทรงสิ้นสิทธิที่จะไล่เบี้ยเอาแก่ผู้สลักหลังทั้งปวง ฯลฯ” เช็คระบุวันออกเช็ควันที่16 กุมภาพันธ์ 2529 แต่โจทก์ยื่นเช็คต่อธนาคารเพื่อให้ใช้เงินในวันที่ 11 กรกฎาคม 2529 จึงเกินกำหนด 1 เดือน ตามที่มาตรา 990บังคับไว้ โจทก์จึงสิ้นสิทธิไล่เบี้ยเอาแก่จำเลยที่ 2 ผู้สลักหลัง”
พิพากษายืน.
