แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การรับรองตั๋วแลกเงินจะมีได้เฉพาะตัวผู้จ่าย จึงจะมีความผูกพันต้องจ่ายเงินตามเนื้อความแห่งคำรับรอง. บุคคลที่มิได้เป็นผู้จ่าย. แม้เข้ามารับรองตั๋วแลกเงิน บุคคลนั้นก็ไม่ต้องรับผิด.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 กู้เงินโจทก์ โดยออกตั๋วแลกเงินจำนวนเท่ากันแก่โจทก์เพื่อเรียกเก็บเงินจากจำเลยที่ 2 ณจังหวัดสงขลา โจทก์ส่งตั๋วแลกเงินไปให้ธนาคารกรุงเทพจำกัด สาขาสงขลา เรียกเก็บเงินจากจำเลยที่ 2 จำเลยที่ 2 รับรองตั๋วแลกเงินครั้นถึงกำหนดจำเลยที่ 2 ไม่ใช้เงิน จำเลยที่ 1 ขอผัดตลอดมาขอให้จำเลยทั้งสองชำระพร้อมด้วยดอกเบี้ย จำเลยทั้งสองขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณา ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองรับผิดชำระเงินตามตั๋วแลกเงินพร้อมด้วยดอกเบี้ย จำเลยที่ 2 อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า จำเลยที่ 2 ไม่ต้องรับผิดชอบ พิพากษาแก้ให้ยกฟ้อง จำเลยที่ 2 โจทก์ฎีกาขอให้จำเลยที่ 2 รับผิด ศาลฎีกาเห็นว่า การรับรองตั๋วแลกเงินจะมีได้เฉพาะตัวผู้จ่ายซึ่งเป็นผู้ได้รับคำสั่งจากผู้สั่งจ่ายให้ใช้เงินตามตราสารเป็นผู้รับรองเท่านั้น จึงจะมีความผูกพันในอันจะจ่ายเงินจำนวนที่รับรองตามเนื้อความแห่งคำรับรอง ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 937 เมื่อจำเลยที่ 2 มิได้เป็นผู้จ่าย แม้จะเข้ามารับรองตั๋วแลกเงิน จำเลยที่ 2 ก็ไม่ต้องรับผิด พิพากษายืน.
