เรื่อง ยืม (ชั้นขอกันส่วน)
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3422/2563
ใช้เวลาอ่านประมาณ 1 นาที
แม้ผู้ร้องไม่ได้ส่งรายการหนี้ต่อเจ้าพนักงานบังคับคดีภายในกำหนด แต่สิทธิของผู้ร้องในฐานะเจ้าหนี้เกี่ยวกับค่าใช้จ่ายตามมาตรา 18 วรรคสอง ซึ่งเป็นบุริมสิทธิลำดับเดียวกับบุริมสิทธิตามมาตรา 273 (1) แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์และมีอยู่เหนือทรัพย์ส่วนบุคคลของแต่ละเจ้าของห้องชุด ตาม พ.ร.บ.อาคารชุด มาตรา 41 (2) ไม่ได้เสียไป แต่เมื่อเจ้าพนักงานบังคับคดีไม่ใช่พนักงานเจ้าหน้าที่ตามที่บัญญัติไว้ใน พ.ร.บ.อาคารชุด พ.ศ.2522 มาตรา 4 ที่หมายถึงผู้ซึ่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย แต่งตั้งให้ปฏิบัติการตาม พ.ร.บ.อาคารชุด พ.ศ.2522 ซึ่งในขณะนั้นได้แก่ อธิบดีกรมที่ดินและเจ้าพนักงานที่ดิน เมื่อไม่ปรากฏว่าผู้ร้องได้ส่งรายการหนี้ต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ตาม พ.ร.บ.อาคารชุด พ.ศ.2522 มาตรา 41 วรรคท้าย จึงทำให้ผู้ร้องไม่ใช่เจ้าหนี้บุริมสิทธิอันจะได้รับชำระหนี้ก่อนโจทก์เจ้าหนี้จำนอง แต่ผู้ร้องยังคงเป็นเจ้าหนี้บุริมสิทธิที่ใช้สิทธิขอกันส่วนในฐานะเจ้าหนี้บุริมสิทธิ์ ตามมาตรา 41 (2) ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าผู้ร้องไม่มีหนังสือแจ้งรายการหนี้ค่าใช้จ่ายส่วนกลางที่จำเลยที่ 1 ค้างชำระแก่เจ้าพนักงานบังคับคดีภายในกำหนดเวลาตามหนังสือของเจ้าพนักงานบังคับคดีระบุไว้ ผู้ร้องจึงเสียสิทธิได้รับชำระหนี้ดังกล่าวนั้น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย
