แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
พระราชบัญญัติ ควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 ไม่มีบทบัญญัติให้อำนาจศาลสั่งบังคับให้เจ้าพนักงานท้องถิ่นลงนามในใบอนุญาต เพราะการลงนามในใบอนุญาตหรือไม่นั้นเป็นอำนาจของจำเลยโดยเฉพาะ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องขอให้ศาลพิพากษาตามคำขอของโจทก์ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้ยื่นคำขออนุญาตก่อสร้างอาคารต่อจำเลยในฐานะเจ้าพนักงานท้องถิ่นตามกฎหมายแต่จำเลยไม่ยอมลงนามในใบอนุญาตซึ่งเป็นการขัดต่อพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 26ขอให้จำเลยลงนามในใบอนุญาตปลูกสร้างอาคารตามฟ้องให้โจทก์ภายใน7 วัน
ศาลชั้นต้นตรวจคำฟ้องของโจทก์แล้ว มีคำสั่งไม่รับคำฟ้องของโจทก์
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “โจทก์ฟ้องขอให้ศาลมีคำสั่งให้จำเลยในฐานะเจ้าพนักงานท้องถิ่นลงนามในใบอนุญาตปลูกสร้างอาคารตามที่โจทก์ยื่นคำขอ เห็นว่า ตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522ไม่มีบทบัญญัติให้อำนาจศาลสั่งบังคับให้เจ้าพนักงานท้องถิ่นลงนามในใบอนุญาตเพราะการลงนามในใบอนุญาตหรือไม่นั้น เป็นอำนาจของจำเลยโดยเฉพาะ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องขอให้ศาลพิพากษาตามคำขอของโจทก์ได้ถ้าโจทก์เห็นว่าคำขออนุญาตปลูกสร้างอาคารของโจทก์ถูกต้องตามกฎหมายแต่จำเลยไม่ยอมลงนามในใบอนุญาต หากโจทก์ต้องเสียหายประการใดโจทก์ชอบที่จะไปดำเนินคดีเป็นเรื่องใหม่ต่างหาก ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับคำฟ้องของโจทก์และศาลอุทธรณ์ภาค 2 มีคำพิพากษายืนศาลฎีกาเห็นพ้องในผล ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
