แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่า ค. เจ้าของที่ดินข้างเคียงบุกรุกเข้าไปในที่ดินของโจทก์จำเลยที่1ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานที่ดินจังหวัดสั่งให้จำเลยที่2ซึ่งเป็นช่างรังวัดไปตรวจสอบหลักเขตพบว่าหลักเขตด้านทิศใต้ล้ำเข้าไปในที่ดินของโจทก์จำเลยที่2ทำบันทึกให้เจ้าของที่ดินข้างเคียงลงชื่อรับรองหลักเขตดังกล่าวว่าถูกต้องโจทก์ถูกบังคับให้ลงชื่อรับรองด้วยขอให้จำเลยที่1ในฐานะผู้บังคับบัญชาสั่งให้จำเลยที่2ออกไปถอนหลักเขตที่รุกล้ำเข้าไปในที่ดินของโจทก์ไปฝังในที่เดิมนั้นตามคำฟ้องโจทก์ไม่ปรากฏว่าจำเลยทั้งสองได้โต้แย้งสิทธิของโจทก์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา55แต่อย่างใดทั้งไม่มีบทกฎหมายใดกำหนดหน้าที่ให้จำเลยทั้งสองที่จะต้องกระทำดังที่โจทก์อ้างในเมื่อเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดินข้างเคียงยังโต้เถียงกรรมสิทธิ์กันอยู่ว่าแนวเขตที่ดินข้างเคียงอยู่ที่ใดโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องจำเลยทั้งสอง
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ว่า จำเลย ที่ 1 เป็น เจ้าพนักงาน ที่ดิน จังหวัด เลยจำเลย ที่ 2 เป็น นาย ช่าง รังวัด 4 ประจำ สำนักงาน ที่ดิน จังหวัด เลยจำเลย ที่ 1 เป็น ผู้บังคับบัญชา จำเลย ที่ 2 เดิม นาง เนื่อง เป็น เจ้าของ ที่ดิน โฉนด ที่ดิน เลขที่ 461 ต่อมา ได้ มี การ แบ่ง ที่ดิน เป็น22 แปลง คือ แปลง หมายเลข 69-90 และ มี การ โอน ขาย เป็น ทอด ๆ โดย โจทก์ซื้อ ที่ดิน เลขที่ 72 ไว้ เป็น กรรมสิทธิ์ และ นาง คำผง ซื้อ ที่ดิน เลขที่ 73 เป็น กรรมสิทธิ์ ต่อมา โจทก์ กล่าวหา ว่า นาง คำผง เจ้าของ ที่ดิน หมายเลข ที่ 73 รุกล้ำ เข้า มา ใน ที่ดิน หมายเลข ที่ 72 ของ โจทก์จำเลย ที่ 1 มี คำสั่ง ให้ จำเลย ที่ 2 ออก มา สอบ เขต พบ ว่า มี หลักเขตด้าน ทิศใต้ ระหว่าง ที่ดิน หมายเลข ที่ 72 และ 73 ได้ ล้ำ เข้า มา ใน ที่ดินของ โจทก์ จำเลย ที่ 1 จึง มี หน้าที่ สั่ง ให้ จำเลย ที่ 2 ซึ่ง เป็นผู้ อยู่ ใต้ บังคับบัญชา ให้ ถอน หลักเขต ที่ รุกล้ำ ไป ฝัง อยู่ ใน ที่ดินหมายเลข 72 แล้ว นำ มา ฝัง ตาม แนวเขต ที่ ถูกต้อง แต่ จำเลย ทั้ง สองไม่กระทำ จึง ขอให้ พิพากษา ให้ จำเลย ที่ 1 สั่ง ให้ จำเลย ที่ 2ถอน หลักเขต โฉนด ออกจาก ที่ดิน เลขที่ 72 ตาม แผนที่ สังเขป ท้ายฟ้องเครื่องหมาย วงกลม หมายเลข 1 แล้ว นำ ไป ฝัง ใหม่ ตาม แผนที่ สังเขปเครื่องหมาย วงกลม หมายเลข 2
ศาลชั้นต้น พิจารณา แล้ว เห็นว่า ข้อเท็จจริง ไม่ปรากฏ ว่าจำเลย ทั้ง สอง ได้ โต้แย้ง สิทธิ ของ โจทก์ ตาม ประมวล กฎหมาย วิธีพิจารณาความ แพ่ง มาตรา 55 พิพากษายก ฟ้อง
โจทก์ อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 พิพากษายืน
โจทก์ ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า ที่ โจทก์ ฎีกา ว่า ฟ้อง ของ โจทก์ เป็น คำฟ้องที่ บังคับ ได้ ตาม กฎหมาย โดย โจทก์ กล่าว ใน ฟ้อง ว่า นาง คำผง มุนนี เจ้าของ ที่ดิน ข้างเคียง บุกรุก เข้า มา ใน ที่ดิน ของ โจทก์ จำเลย ที่ 1ซึ่ง เป็น เจ้าพนักงาน ที่ดิน จังหวัด เลย สั่ง ให้ จำเลย ที่ 2 ไป ตรวจสอบหลักเขต พบ หลักเขต ด้าน ทิศใต้ ฝัง ลึก จาก พื้นดิน 1 เมตร ระหว่าง ที่ดินของ โจทก์ กับ นาง คำผง จำเลย ที่ 2 จึง ทำ บันทึก ให้ เจ้าของ ที่ดิน ข้างเคียง ลงชื่อ รับรอง ว่า หลักเขต ดังกล่าว ถูกต้อง โจทก์ ถูก บังคับให้ ลงชื่อ รับรอง ใน บันทึก ดังกล่าว เนื่องจาก ที่ดิน ของ โจทก์ เป็นรูป สี่เหลี่ยมผืนผ้า ด้าน ทิศเหนือ และ ด้าน ทิศใต้ มี ความ กว้าง ด้าน ละ4.50 เมตร แต่ ด้าน ทิศใต้ ถูก รุกล้ำ เข้า มา เหลือ ความ กว้าง เพียง3.50 เมตร จึง ขอให้ จำเลย ที่ 1 ใน ฐานะ ผู้บังคับบัญชา ของ จำเลย ที่ 2สั่ง ให้ จำเลย ที่ 2 ออก ไป ถอน หลักเขต ที่ รุกล้ำ เข้า ไป ใน ที่ดิน ของ โจทก์ไป ฝัง ใน ที่ เดิม นั้น เห็นว่า ตาม คำฟ้อง ของ โจทก์ ไม่ปรากฏ ว่าจำเลย ทั้ง สอง ได้ โต้แย้ง สิทธิ ของ โจทก์ ตาม ประมวล กฎหมาย วิธีพิจารณาความ แพ่ง มาตรา 55 แต่อย่างใด ทั้ง ไม่มี บท กฎหมาย ใด กำหนด หน้าที่ให้ จำเลย ทั้ง สอง ที่ จะ ต้อง กระทำ ดัง ที่ โจทก์ อ้าง ใน เมื่อ เจ้าของกรรมสิทธิ์ ที่ดิน ข้างเคียง ยัง โต้เถียง กรรมสิทธิ์ กัน อยู่ ว่า แนวเขตที่ดิน ข้างเคียง นั้น อยู่ ที่ ใด
พิพากษายืน
