แหล่งที่มา : ADMIN
ย่อสั้น
จำเลยถอดกางเกงของจำเลยลงมาถึงหัวเข่าผู้เสียหายกึ่งนั่งกึ่งนอนหลังพิงประตูแล้วจำเลยเอามือจับตะโพกผู้เสียหายส่ายไปมาจนตนเองสำเร็จความใคร่แสดงว่าจำเลยไม่มีเจตนาที่จะให้อวัยวะเพศของจำเลยจ่อที่ปากช่องคลอดของผู้เสียหายเพื่อกระทำชำเราเพราะการกระทำดังกล่าวอวัยวะเพศของจำเลยไม่มีโอกาสที่จะจ่อปากช่องคลอดของผู้เสียหายได้การกระทำของจำเลยมีเจตนาเพียงเพื่อสำเร็จความใคร่เท่านั้นหามีเจตนากระทำชำเราไม่จำเลยไม่มีความผิดฐานพยายามกระทำชำเราแต่มีความผิดฐานกระทำอนาจาร.(ที่มา-ส่งเสริมฯ)
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ขอ ให้ ลงโทษ จำเลย ฐาน กระทำ อนาจาร และ พยายาม ข่มขืนกระทำ ชำเรา เด็กหญิง (อายุ 5 ปี) อายุ ไม่เกิน 13 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 80, 277, 279 ที่ แก้ไข แล้ว
จำเลย ให้การ ปฏิเสธ
ศาลชั้นต้น พิพากษา ว่า จำเลย มี ความผิด ตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 277 ประกอบ มาตรา 80 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2525 มาตรา 3 จำเลย อายุ 16 ปี ลด มาตราส่วน โทษได้ กึ่งหนึ่ง ตาม มาตรา 75 ให้ จำคุก จำเลย มี กำหนด 5 ปี
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษา แก้ เป็นว่า จำเลย มี ความผิด ฐาน กระทำ อนาจารตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 279 จำเลย อายุ 16 ปี ลด มาตรา ส่วนโทษให้ กึ่งหนึ่ง ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 75 ลงโทษ จำคุก มี กำหนด1 ปี
โจทก์ ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า ข้อเท็จจริง ได้ ความ ตาม ที่ โจทก์ นำสืบ และจำเลย มิได้ โต้เถียง ว่า จำเลย ถอด กางเกง ของ จำเลย ลง มา ถึง หัวเข่าผู้เสียหาย กึ่ง นั่ง กึ่ง นอน หลัง พิง ประตู จำเลย เอา มือ จับตะโพก ของ ผู้เสียหาย ส่าย ไป มา จน จำเลย สำเร็จ ความใคร่ น้ำ อสุจิเปื้อน ระหว่าง ขา และ อวัยวะ เพศ ของ ผู้เสียหาย ใน ช่องคลอด ไม่ มีน้ำ อสุจิ อวัยวะ เพศ ของ ผู้เสียหาย ไม่ ฉีกขาด และ ฟกช้ำ ศาลฎีกาเห็น ว่า การ ที่ จำเลย จับ ตะโพก ผู้เสียหาย ส่าย ไป มา จน ตนเองสำเร็จ ความใคร่ แสดงว่า จำเลย ไม่ มี เจตนา ที่ จะ ให้ อวัยวะ เพศของ จำเลย จ่อ ที่ ปาก ช่องคลอด ของ ผู้เสียหาย เพื่อ จะ กระทำ ชำเราผู้เสียหาย เพราะ การ กระทำ ดังกล่าว อวัยวะ เพศ ของ จำเลย ไม่ มีโอกาส ที่ จะ จ่อ ปาก ช่องคลอด ของ ผู้เสียหาย ได้ อวัยวะ เพศ ของผู้เสียหาย ไม่ ฉีกขาด หรือ ฟกช้ำ แสดงว่า อวัยวะ เพศ ของ จำเลย มิได้ทิ่ม หรือ ตำ ช่องคลอด ผู้เสียหาย การ กระทำ ของ จำเลย ดังกล่าว จำเลยเจตนา เพียง เพื่อ สำเร็จ ความใคร่ เท่านั้น หา ได้ มี เจตนา ที่ จะชำเรา ผู้เสียหาย ไม่ จำเลย จึง ไม่ มี ความผิด ฐาน พยายาม กระทำ ชำเราผู้เสียหาย ที่ ศาลอุทธรณ์ พิพากษา ว่า จำเลย มี ความผิด ฐาน กระทำอนาจาร นั้น ศาลฎีกา เห็นพ้อง ด้วย ฎีกา ของ โจทก์ ฟัง ไม่ ขึ้น
พิพากษายืน’
