แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แม้กรณีเป็นวิวาท แต่เมื่อปรากฏตัวผู้ทำร้ายและผู้ถูกทำร้าย และโจทย์ฟ้องฐานทำร้ายร่างกาย ศาลลงโทษฐานทำร้ายร่างกายได้.
ย่อยาว
สำนวนที่ ๑ โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันทำร้ายนายแม้นสาหัส สำนวนที่ ๒ ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายนายพาบสาหัส ศาลชั้นต้นรวมพิจารณาและพิพากษาลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๒๕๖ ให้จำคุกคนละ ๓ ปี
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าตามข้อเท็จจริงที่ได้ความเป็นเรื่องวิวาท แต่ในสำนวนที่ ๑ ปรากฎว่านายคงจำเลยใช้มีดดาบฟันนายแม้นถึงสาหัส และสำนวนที่ ๒ ได้ความว่านายเผื่อนตีนายพายนิ้วมือหักถึงสาหัส จึงพิพากษาแก้ให้ลงโทษนายคงนายเผื่อนตามมาตรา ๒๕๖ จำคุกคนละ ๒ ปี ลดฐานปราณีให้นายคง ๑ ใน ๓ คงจำคุก ๑ ปี ๔ เดือนและให้ยกฟ้องนายหยู่ นายเผื่อนในข้อหาว่าสมคบกันทำร้ายนายแม้น
อัยการและนายแม้นโจทก์ กับนายเผื่อนฎีกาศาลฎีกาเห็นว่าคดีสำนวนที่ ๑ ได้ความว่านายคงทำร้ายนายแม้นด้วย และถึงแม้กรณีจะเป็นวิวาทแต่ปรากฎตัวผู้ทำร้ายและโจทย์ฟ้องศาลก็ลงโทษได้ฎีกาอัยการไม่มีเหตุจะเปลี่ยนแปลงศาลอุทธรณ์คดีนายเผื่อนที่ถูกฟ้องแต่ผู้เดียวอ้างว่าเด็ดขาดแต่ศาลชั้นต้นนั้น ก็ปรากฎว่านายเผื่อนอุทธรณ์ในสำนวนนั้นด้วย ศาลอุทธรณ์จึงมีอำนาจวินิจฉัยได้ จึงพิพากษายืน ให้ยกฎีกาโจทก์จำเลย
