แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
อายัติทรัพย์ โดยมีเหตุสมควรไม่ต้องรับผิดชอบในค่าเสียหาย
ย่อยาว
คดีนี้ได้ความว่าจำเลยไม่ทราบว่าใครจะเปนผู้รับมฤดกของนายกิวสามีโจทย์ ซึ่งเปนลูกหนี้จำเลยอยู่ จำเลยจึงอายัติทรัพย์ของนายกิวไว้ต่ออำเภอ เพื่อป้องกันไม่ให้ทรัพย์นั้นสูญไป เมื่อจำเลยทราบว่าโจทย์เปนผู้รับมฤดกของนายกิวจำเลยจึงถอนการอายัติ จัดการฟ้องร้องโจทย์ แลโจทย์ก็ได้ทำสัญญายอมต่อศาลรับใช้เงินให้จำเลย รวมเวลาทรัพย์ที่ถูกอายัติเพียง ๑๔ วัน ต่อมาอีก ๖ เดือนหลังจากการทำสัญญายอมที่ศาล โจทย์จึงมาฟ้องคดีนี้เรียกค่าเสียหาย ในการที่ทรัพย์ถูกอายัติเปนเงิน ๕๖๙๘ บาท ๙๐ สตางค์
ฎีกาตัดสินว่า การที่จำเลยอายัติทรัพย์ไว้ก็โดยมีเหตุผลสมควร คือเวลานั้นไม่ทราบแน่ว่าใครจะเปนผู้รับมฤดก แลเพื่อป้องกันมิให้หนี้สินของจำเลยสูญไป
