แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คำขอของโจทก์ที่ขอให้ศาลออกหมายบังคับคดีระบุเพียงว่า ขอให้ศาลออกหมายบังคับคดีเพื่อให้จำเลยปฏิบัติตามคำพิพากษาด้วย มิได้ระบุโดยแจ้งชัดถึงวิธีการบังคับคดีว่าจะให้บังคับคดีด้วยวิธีการอย่างไรไม่ชอบด้วย ป.วิ.พ. มาตรา 275 ประกอบด้วย ป.วิ.อาญา มาตรา 15
ย่อยาว
คดีนี้สืบเนื่องจากโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. ๒๔๙๖ มาตรา ๖๐ พระราชบัญญัติเทศบาล (ฉบับที่ ๕)พ.ศ. ๒๕๑๐ มาตรา ๕ พระราชบัญญัติสาธารณสุข พ.ศ. ๒๔๘๔ มาตรา ๘ พระราชบัญญัติสาธารณสุข (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๒๗ มาตรา ๔ เทศบัญญัติเทศบาลเมืองภูเก็ต เรื่อง ควบคุมการค้าซึ่งเป็นที่รังเกียจหรืออาจเป็นอันตรายแก่สุขภาพ พ.ศ. ๒๕๒๙ ข้อ ๖, ๗, ๑๒ และสั่งห้ามจำเลยมิให้ประกอบการค้าคือการเลี้ยงสุกรในเขตเทศบาลเมืองภูเก็ตต่อไป จนกว่าจะได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานท้องถิ่น จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามฟ้องลงโทษปรับ ๑๐๐ บาท จำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงปรับ๕๐ บาท ห้ามจำเลยมิให้ประกอบการค้าคือการเลี้ยงสุกรในเขตเทศบาลเมืองภูเก็ตต่อไปจนกว่าจะได้รับใบอนุญาตจากเจ้าพนักงานท้องถิ่น
ต่อมาโจทก์ยื่นคำร้องว่า จำเลยยังคงฝ่าฝืนประกอบการค้าโดยเลี้ยงสุกรในเขตเทศบาลเมืองภูเก็ตต่อมา ขอให้ออกหมายบังคับคดีเพื่อให้จำเลยปฏิบัติตามคำพิพากษา
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้อง
โจทก์อุทธรณ์คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่โจทก์ฎีกาว่าตามคำขอของโจทก์โจทก์ก็ได้ระบุขอให้ศาลออกหมายบังคับคดีให้จำเลยปฏิบัติตามคำพิพากษาโดยบังคับให้จำเลยงดเว้นการเลี้ยงสุกรในเขตเทศบาลต่อไป เพื่อจะได้แจ้งให้จำเลยทราบว่าศาลออกหมายบังคับคดีเท่านั้นหากจำเลยทราบหมายบังคับคดีของศาลแล้วไม่ปฏิบัติตามหมายบังคับคดีโดยยังเลี้ยงสุกรอีก ขั้นตอนต่อไปโจทก์ก็จะยื่นคำขอฝ่ายเดียวโดยทำเป็นคำร้องต่อศาลให้มีคำสั่งตั้งเจ้าพนักงานบังคับคดีต่อไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๙๖ ทวิ ดังนั้น คำร้องของโจทก์ดังกล่าวจึงชัดแจ้งและชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๗๕(๓) ประกอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕ แล้วนั้น เห็นว่าตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นได้สั่งห้ามจำเลยมิให้ประกอบการค้าคือการเลี้ยงสุกรในเขตเทศบาลเมืองภูเก็ตต่อไปจนกว่าจะได้รับใบอนุญาตจากเจ้าพนักงานท้องถิ่น ซึ่งจำเลยมีหน้าที่ต้องปฏิบัติตามคำพิพากษาดังกล่าว การที่จำเลยยังคงฝ่าฝืนไม่ปฏิบัติตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้นดังกล่าวซึ่งเทศบาลเมืองภูเก็ตได้แจ้งให้จำเลยหยุดการประกอบการเลี้ยงสุกรในเขตเทศบาลเมืองภูเก็ตภายในกำหนดแล้วแต่จำเลยยังคงขัดขืนเลี้ยงสุกรดังกล่าวต่อไปนั้น เมื่อประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามิได้บัญญัติถึงวิธีดำเนินการเกี่ยวกับการบังคับคดีเพื่อให้เป็นไปตามคำพิพากษา จึงต้องนำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งที่บัญญัติไว้ในเรื่องการบังคับคดีตามคำพิพากษาหรือคำสั่งมาใช้บังคับเท่าที่จะพอใช้บังคับได้ตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๕ เกี่ยวกับเรื่องนี้ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๒๗๕ บัญญัติว่า “ถ้าเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาจะขอให้บังคับคดีให้ยื่นคำขอฝ่ายเดียวต่อศาลเพื่อให้ออกหมายบังคับคดี
คำขอนั้นให้ระบุโดยชัดแจ้ง
(๑) …………….
(๒) …………….
(๓) วิธีการบังคับคดีซึ่งขอให้ออกหมายนั้น”
ตามคำร้องของโจทก์ที่ขอให้ศาลชั้นต้นออกหมายบังคับคดีระบุเพียงว่า ขอให้ศาลออกหมายบังคับคดีเพื่อให้จำเลยปฏิบัติตามคำพิพากษาด้วย มิได้ระบุโดยแจ้งชัดถึงวิธีการบังคับคดีว่าจะให้บังคับคดีด้วยวิธีการอย่างไร จึงเป็นคำร้องที่ไม่ชอบด้วยบทบัญญัติแห่งกฎหมายดังกล่าว ที่ศาลอุทธรณ์สั่งยกคำร้องของโจทก์ชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน.