แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่วัวของลูกจ้างจะออกลูก ลูกจ้างจึงให้สัตวแพทย์ ไป ทำคลอด สัตวแพทย์ให้ลูกจ้างช่วยจับวัว แล้ววัวเตะลูกจ้างซี่โครงหักนั้น แม้ข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างจะระบุว่า ลูกจ้างไม่มีสิทธิเบิกเงินค่ารักษาพยาบาลหากการเจ็บป่วยนั้นลูกจ้างก่อให้เกิดขึ้นเองก็ตาม แต่การเจ็บป่วยดังกล่าวลูกจ้างไม่อาจคาดคิดมาก่อน และมิใช่เป็นผลโดยตรงจากการที่ลูกจ้างเข้าไปจับวัว จึงหาใช่เป็นการเจ็บป่วยที่ลูกจ้างก่อให้เกิดขึ้นเองแต่อย่างใดไม่ นายจ้างต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาลแก่ลูกจ้าง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยจ้างโจทก์เป็นลูกจ้างประจำ โจทก์ถูกวัวเตะได้รับบาดเจ็บซี่โครงหัก โจทก์ขอเบิกเงินช่วยเหลือค่ารักษาพยาบาลจากจำเลยแต่จำเลยปฏิเสธ ขอให้บังคับจำเลยชำระเงินช่วยเหลือค่ารักษาพยาบาลแก่โจทก์
จำเลยให้การว่า เหตุที่โจทก์ถูกวัวเตะเนื่องจากโจทก์เป็นผู้ก่อให้เกิดขึ้นเอง โจทก์ไม่มีสิทธิเบิกเงินช่วยเหลือค่ารักษาพยาบาลจากจำเลย ขอให้พิพากษายกฟ้อง
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยชำระเงินค่ารักษาพยาบาลแก่โจทก์
จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า ข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างระบุว่า “ในกรณีที่พนักงานเจ็บป่วยเป็นโรค….ให้มีสิทธิเบิกค่ารักษาพยาบาล….ทั้งนี้ยกเว้นการเจ็บป่วยเป็นโรคดังต่อไปนี้คือ โรคฟัน คลอดบุตร ทำแว่นตาเสริมสวย กามโรค ยาเสพติด พิษสุราเรื้อรัง และการเจ็บป่วยที่พนักงานก่อให้เกิดขึ้นเอง” เห็นว่า การเจ็บป่วยที่พนักงานก่อให้เกิดขึ้นเองนั้นหมายความถึงการเจ็บป่วยที่เป็นผลโดยตรงจากการกระทำของพนักงานเอง คดีนี้ได้ความว่าวัวของโจทก์จะออกลูก โจทก์ให้สัตวแพทย์ไปทำคลอด สัตวแพทย์ให้โจทก์ช่วยจับวัว วัวได้เตะโจทก์ได้รับบาดเจ็บซี่โครงหัก เห็นได้ว่าการที่โจทก์ได้รับบาดเจ็บดังกล่าว โจทก์ไม่อาจจะคาดคิดมาก่อน และมิใช่เป็นผลโดยตรงจากการที่โจทก์เข้าไปจับวัวหรือการกระทำของโจทก์แต่อย่างใด ดังนั้น ที่โจทก์ได้รับบาดเจ็บจึงมิใช่เป็นการเจ็บป่วยที่โจทก์ก่อให้เกิดขึ้นเองตามความหมายในข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง
พิพากษายืน
