คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5874/2543

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์ประกอบกิจการผลิตชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์โดยในการผลิตชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์ดังกล่าว โจทก์ต้องผลิตตามแบบแม่พิมพ์ที่ทางบริษัท ซ. ซึ่งถือหุ้นในบริษัทโจทก์ร้อยละเก้าสิบห้ากำหนดขึ้น เป็นการผลิตตามแบบรูปทรงและขนาดที่บริษัท ซ. ต้องการและกำหนดให้โจทก์ทำขึ้น โจทก์ต้องผลิตให้แล้วเสร็จตามที่บริษัท ซ. ต้องการโดยมิได้ตีตราหรือยี่ห้อของโจทก์ไว้และโจทก์มิได้นำออกจำหน่ายแก่ลูกค้าทั่ว ๆ ไป นอกจากนี้ในรอบระยะเวลาบัญชีพิพาท โจทก์ได้จดทะเบียนการค้าประเภทการรับจ้างหล่อโลหะ (ชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์ (ไม่สำเร็จรูป) และเหล็กหล่ออื่น ๆ ) เท่านั้น เมื่อโจทก์ผลิตชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์เสร็จและส่งมอบให้บริษัท ซ. โจทก์จะระบุถึงรายละเอียดในการส่งของไว้ตามเอกสารว่าเป็นใบส่งของ และระบุไว้ด้วยว่าส่งตามใบจ้างทำของของบริษัท ซ. พฤติการณ์ต่าง ๆ เห็นได้ชัดว่าการประกอบกิจการของโจทก์เป็นการรับจ้างทำของ ไม่ใช่เป็นเรื่องการซื้อขายดังที่โจทก์อุทธรณ์
ป. รัษฎากร มาตรา 103 บัญญัติว่า “ตราสาร” หมายความว่าเอกสารที่ต้องเสียอากรตามหมวดนี้ และมาตรา 104 บัญญัติว่า ตราสารที่ระบุไว้ในบัญชีท้ายหมวดนี้ ต้องปิดแสตมป์บริบูรณ์ตามอัตราที่กำหนดไว้ในบัญชีนั้น ซึ่งตามบัญชีอัตราอากรแสตมป์ ข้อ 4 ได้บัญญัติลักษณะแห่งตราสาร จ้างทำของ ต้องเสียค่าอากรแสตมป์ 1 บาท ทุกจำนวนเงิน 1,000 บาท หรือเศษของ 1,000 บาท แห่งสินจ้างที่กำหนดไว้ด้วย เอกสารที่บริษัท ซ. มีถึงโจทก์จำนวน 467 ฉบับนั้น มีเพียงพนักงานของบริษัท ซ. ลงลายมือชื่อสั่งจ้างโจทก์ให้ผลิตชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์ส่งให้แก่บริษัท ซ. เท่านั้น โดยไม่มีการลงลายมือชื่อโจทก์หรือพนักงานของโจทก์เป็นผู้รับจ้างแต่อย่างใด เอกสารดังกล่าวจึงเป็นเพียงหลักฐานแห่งการว่าจ้างทำของที่ทำเป็นหนังสือ มิใช่เป็นหนังสือสัญญาว่าจ้างทำของระหว่างโจทก์กับบริษัท ซ. อันจะถือเป็นตราสารที่ต้องเสียอากรแสตมป์ตามความมุ่งหมายของมาตรา 103 และ 104 แห่ง ป. รัษฎากร

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้เพิกถอนคำสั่งให้เสียค่าอากรและค่าเพิ่มอากรที่ 2112/7/100003 และคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ เลขที่ กค 0845/587
จำเลยทั้งห้าให้การขอให้ยกฟ้อง
ศาลภาษีอากรกลางพิพากษาให้เพิกถอนคำสั่งให้เสียค่าอากรและค่าเพิ่มอากรที่ 2112/7/100003 และคำวินิจฉัยอุทธรณ์เลขที่ กค 0845/587 ค่าฤชาธรรมเนียมให้เป็นพับ
โจทก์และจำเลยทั้งห้าอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีภาษีอากรวินิจฉัยว่า… โจทก์เป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทจำกัด มีบริษัทซันโย ยูนิเวอร์แซล อีเล็คทริค จำกัด เป็นผู้ถือหุ้นร้อยละเก้าสิบห้า โจทก์ประกอบกิจการผลิตชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์ โดยในการผลิตชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์ดังกล่าว โจทก์ต้องผลิตตามแบบแม่พิมพ์ที่ทางบริษัทซันโย ยูนิเวอร์แซล อีเล็คทริค จำกัด กำหนดขึ้น เป็นการผลิตตามแบบรูปทรงและขนาดที่บริษัทซันโย ยูนิเวอร์แซล อีเล็คทริค จำกัด ต้องการและกำหนดให้โจทก์ทำขึ้น โจทก์ต้องผลิตให้แล้วเสร็จตามที่บริษัทซันโย ยูนิเวอร์แซล อีเล็คทริค จำกัด ต้องการ เมื่อผลิตชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์เสร็จแล้วโจทก์มิได้ตีตราหรือยี่ห้อของโจทก์ไว้ และโจทก์มิได้นำออกจำหน่ายแก่ลูกค้าทั่ว ๆ ไป ถ้าหากโจทก์ผลิตชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์ขึ้นมาเพื่อจำหน่ายดังอ้างก็น่าจะตีตราหรือยี่ห้อแล้วนำออกวางขายทั่วไปเพื่อลูกค้าจะสามารถติดต่อซื้อได้โดยง่าย นอกจากนี้ยังปรากฏว่าในปี 2534 โจทก์ได้จดทะเบียนการค้าประเภทการรับจ้างหล่อโลหะ (ชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์ (ไม่สำเร็จรูป) และเหล็กหล่ออื่น ๆ) เท่านั้น อีกทั้งเมื่อโจทก์ผลิตชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์เสร็จและส่งมอบให้บริษัทซันโย ยูนิเวอร์แซล อีเล็คทริค จำกัด โจทก์จะระบุถึงรายละเอียดในการส่งของไว้ว่าเป็นใบส่งของและระบุไว้ด้วยว่าส่งตามใบจ้างทำของของบริษัทซันโย ยูนิเวอร์แซล อีเล็คทริค จำกัด ถ้าหากเป็นเรื่องซื้อขายดังโจทก์อ้าง โจทก์ก็หามีความจำเป็นที่จะไประบุว่าส่งตามใบจ้างทำของ จากเหตุผลและพฤติการณ์ต่าง ๆ ที่กล่าวมาจะเห็นได้ชัดว่าเป็นการรับจ้างทำของ หาใช่เป็นเรื่องซื้อขายดังที่โจทก์อุทธรณ์ไม่
ตาม ป. รัษฎากร มาตรา 103 บัญญัติว่า “ตราสาร” หมายความว่า เอกสารที่ต้องเสียอากรตามหมวดนี้ และมาตรา 104 บัญญัติว่า ตราสารที่ระบุไว้ในบัญชีท้ายหมวดนี้ ต้องปิดแสตมป์บริบูรณ์ตามอัตราที่กำหนดไว้ในบัญชีนั้น ซึ่งตามบัญชีอัตราอากรแสตมป์ข้อ 4 ได้บัญญัติลักษณะแห่งตราสาร จ้างทำของต้องเสียค่าอากรแสตมป์ 1 บาท ทุกจำนวนเงิน 1,000 บาท หรือเศษของ 1,000 บาท แห่งสินจ้างที่กำหนดไว้ด้วย ตามเอกสารที่บริษัทซันโย ยูนิเวอร์แซล อีเล็คทริค จำกัด มีถึงโจทก์ จำนวน 467 ฉบับนั้น มีเพียงพนักงานของบริษัทซันโย ยูนิเวอร์แซล อีเล็คทริค จำกัด ลงลายมือชื่อสั่งจ้างโจทก์ให้ผลิตชิ้นส่วนคอมเพรสเซอร์ส่งให้แก่บริษัทเท่านั้น โดยไม่มีการลงลายมือชื่อโจทก์หรือพนักงานของโจทก์เป็นผู้รับจ้างแต่อย่างใดเลย เอกสารดังกล่าวจึงเป็นเพียงหลักฐานแห่งการว่าจ้างทำของที่ทำเป็นหนังสือเท่านั้น มิใช่เป็นหนังสือสัญญาว่าจ้างทำของระหว่างโจทก์กับบริษัทซันโย ยูนิเวอร์แซล อีเล็คทริค จำกัด อันจะถือเป็นตราสารที่ต้องเสียอากรแสตมป์ตามความมุ่งหมายของมาตรา 103 และ 104 แห่ง ป. รัษฎากร
พิพากษายืน.

Share