คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1914/2494

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ในคดีที่ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์หรือรับของโจรนั้น ถ้าฟ้องกล่าวยืนยันว่าจำเลยเป็นคนร้ายลักทรัพย์แล้วตอนปลายกล่าวฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดรับของโจรในทรัพย์รายเดียวกันนั้นอีก ดังนี้ย่อมเป็นฟ้องที่กล่าวขัดแย้งกันในตัว เป็นฟ้องเคลือบคลุม ไม่อาจทำให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดี ศาลต้องพิพากษายกฟ้อง

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า เมื่อ…..จำเลยได้เป็นคนร้ายลักเอาหนังสัตว์ชะนิดต่าง ๆ ไปรวมราคา ๑,๕๐๐ บาทโดยเจตนาทุจริตและมิได้รับอนุญาตจากโจทก์ หรือ เมื่อ ……จำเลยบังอาจรับหนังสัตว์ของโจทก์ ซึ่งถูกผู้ร้ายลักไปโดยรู้ว่าเป็นของซึ่งได้มาแต่การกระทำผิดกฎหมาย ฯลฯ ขอให้ลงโทษ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องของโจทก์เบื้องต้นบรรยายยืนยันว่าจำเลยเป็นคนร้ายลักทรัพย์โจทก์ แต่ตอนปลายกล่าวจำเลยกระทำผิดฐานรับของโจรในทรัพย์รายเดียวกัน จึงเป็นการขัดแย้งกันในตัวเป็นฟ้องที่เคลือบคลุม ไม่อาจทำให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดี ไม่ชอบด้วยวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๕๘ (๕) ศาลอุทธรณ์ฟ้องเสียชอบแล้ว
คงพิพากษายืน

Share