แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลไปตรวจที่เกิดเหตุตามคำขอของจำเลย แม้จำเลยจะขอเมื่อสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จจนแถลงหมดพยานแล้ว ก็ดี ศาลก็มีอำนาจรับฟังการตรวจสถานที่เกิดเหตุมาวินิจฉัยคดี ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ หรือรับของโจรตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๙๔,๓๒๑
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ ไม่ฟังว่าจำเลยกระทำผิดดั่งข้อหา พิพากษายกฟ้อง
โจทก์ฎีกา ปัญหาข้อกฎหมาย
คดีนี้ในการพิจารณา โจทก์จำเลยทั้งสองฝ่ายสืบพยาน และเมื่อสืบพยานหมดแล้ว ก็แถลงต่อศาลว่าหมดพยานแล้ว หลังจากนั้นจำเลยกลับแถลงต่อศาล ขอให้ศาลไปตรวจที่เกิดเหตุ ศาลก็ไปตรวจที่เกิดเหตุ ในการวินิจฉัยข้อเท็จจริง ทั้งศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์อาศัยหลักฐานการตรวจที่เกิดเหตุมาประกอบการวินิจฉัย โจทก์เถียงว่า ผิด ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา ๘๖,๘๗,๘๘ ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๕ ฉะนั้นจะรับฟังการตรวจที่เกิดเหตุ ไม่ได้
ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลชั้นต้นไปตรวจที่เกิดเหตุก็เพื่อจะให้รู้ว่า พยานโจทก์เบิกความจริงหรือไม่จริง คำเบิกความพยานโจทก์น่าจะไม่จริงเช่นนี้แล้ว ไฉนอัยการโจทก์จะกลับไม่ให้ฟงเสียอีกเล่า ศาลชั้นต้นปฏิบัติชอบแล้ว
คงพิพากษายืน
