แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเก็บมะพร้าวในสวนที่จำเลยครอบครอง ในฐานะที่ถือตนว่าเป็นเจ้าของสวนตลอดา แม้จะมีกรณีโต้เถียงกับโจทก์ในเรื่องกรรมสิทธิของสวนพิพาทนี้ ก็เป็นเรื่องลักทรัพย์ทางอาญาไม่ได้ กรณีเป็นเรื่องแย่งกรรมสิทธิทางแพ่ง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยลักมะพร้าวในสวนของ ร.ต.ต.สละกับพวกไป ๑๐๘ ผล ขอให้ลงโทษฐานลักทรัพย์
จำเลยต่อสู้ว่า เก็บมะพร้าวในสวนของจำเลย ซึ่งจำเลยได้รับกรรมสิทธิตกทอดมาจากมารดา และครอบครองมา ๑๒-๑๓ ปีแล้ว ภายหลัง ร.ต.ต.สละนำเจ้าพนักงานรังวัดสวนนี้เพื่อออกโฉนด จำเลยคัดค้านไว้ แต่เจ้าพนักงานคงออกโฉนดสวนรายนี้ให้ ร.ต.ต.สละกับพวกไปขณะนี้จำเลยกับ ร.ต.ต.สละกับพวกยังเป็นความเถียงกรรสิทธิกันอยู่ตามคดีดำที่ ๕๗/๒๔๙๓
ก่อนสืบพยาน คู่ความแถลงต่อศาลว่า สวนรายนี้เจ้าพนักงานที่ดินได้ออกโฉนดให้ฝ่ายนายสละกับพวก แต่จำเลยเป็นฝ่ายครอบครองอยู่ และก่อนที่เจ้าพนักงานจะได้ออกโฉนดให้แก่นายสละกับพวกนั้น ฝ่ายจำเลยก็ได้ร้องคัดค้านไว้แล้ว
ศาลชั้นต้นงดสืบพยาน แล้วพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อคดีปรากฎว่าจำเลยได้ครอบครองอยู่ในสวน จำเลยเก็บมะพร้าวในสวนที่ตนครอบครองในฐานะที่ถือตนว่าเป็นเจ้าของตลอดมา แม้จะมีกรณีโต้เถียงว่าสวนนั้นมิใช่ของจำเลย ก็ดี ตามกฎหมายในเรื่องลักทรัพย์จะกล่าวหาว่า จำเลยลักทรัพย์ที่อยู่ในความครอบครองของตนเองหาได้ไม่ คดีนี้จึงเป็นคดีแพ่ง เรื่องแย่งกรรมสิทธิ
จึงพิพากษายืน ให้ยกฎีกาโจทก์
